آنتی آندروژن

هورمون‌های جنسی، طبقه خاصی از استروئیدها هستند. هورمون‌های جنسی که شامل آندروژن‌ها، استروژن‌ها[1] و پروژسترون[2] می‌باشند، به وسیله غده هیپوفیز تنظیم می‌شوند. در زن، هورمون‌های هیپوفیز، تخمدان‌ها را به ساختن هورمون‌های جنسی استروژن و پروژسترون برمی‌انگیزد. در مرد، هورمون‌های هیپوفیز، یاخته‌های بیضه را به ساختن و تراوش گروهی از هورمون‌های جنسی که آندروژن نامیده می‌شوند و مهمترین‌شان تستوسترون است، تحریک می‌کنند. هورمون‌های جنسی علاوه بر بیضه‌ها و تخمدان‌ها به میزان کمتری نیز توسط غدد فوق‌کلیوی آزاد می‌شوند.[3]

 

 

تفاوت‌های جنسی در غدد جنسی

  مهمترین نقش هورمون‌های جنسی، تعیین جنسیت افراد در دوره پیش از تولد است. جنین ماده علاوه بر کروموزوم‌های غیر جنسی، دو کروموزوم جنسی xx نیز دارد. جنین نر نیز دارای دو کروموزوم جنسی xy است. بدین ترتیب، اولین گام در تمایز جنسی به وسیله وراثت تنظیم می‌شود.[4] در طول مرحله مقدماتی رشد پیش از تولد در پستانداران، نر و ماده مجموعه‌ای از مجاری مولری[5] و مجموعه‌ای از مجاری ولفی[6] به علاوه غده جنسی ابتدایی(بیضه‌ها و تخمدان‌ها) دارند. کروموزوم y نر، ژن منطقه تعیین‌کننده جنسیت دارد که باعث می‌شود غدد جنسی ابتدایی به بیضه‌ها تبدیل شوند که اندام‌های تولیدکننده اسپرم هستند. بیضه‌های در حال رشد، هورمون تستوسترون(آندروژن) تولید می‌کنند که رشد بیضه‌ها را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود که آنها تستوسترون بیشتری تولید کنند. تستوسترون، همچنین باعث می‌شود که مجاری ولفی ابتدایی که شکل نخستین سایر ساختارهای تولیدمثل مرد هستند، به کیسه‌های منی و مجرای ترشحی بیضه(مجرایی از بیضه تا آلت مردی) تبدیل شوند. هورمون پپتید[7] یا هورمون بازدارنده مولری، موجب تباهی مجاری مولری، شکل نخستین مجاری تخمدان، رحم و واژن فوقانی می‌شود. نتیجه کل این تغییرات ناشی از تستوسترون، رشد آلت مردی و کیسه بیضه است. چون زنان معمولا در معرض سطح تستوسترون بالا قرار نمی‌گیرند، غدد جنسی آنها به صورت تخمدان‌ها که اندام‌های تولیدکننده تخمک هستند، رشد می‌کنند. مجاری ولفی تباه می‌شوند و مجاری مولری ابتدایی رشد می‌کنند و جا می‌افتند.

  تمایز جنسی، عمدتا به سطح تستوسترون در طول دوره حساس بستگی دارد، دوره‌ای که هورمون‌ها تأثیرات بادوام دارند. دوره حساس انسان برای شکل‌گیری اندام تناسلی، ماه سوم و چهارم حاملگی است. تستوسترون اولیه، الگوی نرینه را ایجاد می کند و مانع از الگوی مادینه می‌شود. آناتومی و رفتار فردی که ژنتیک مردانه دارد، در صورتی که او فاقد گیرنده‌های آندروژن باشد، چنانچه اخته شده باشد(از بیضه‌هایش محروم شده باشد)، یا اگر در معرض موادی قرار گرفته باشد که از تأثیرات تستوسترون جلوگیری می‌کنند، می‌تواند به صورت الگوی خاص زنان رشد کند. داروهایی که رشد را زنانه یا مردانه‌زدایی می‌کنند عبارتند از؛ الکل، ماری‌جوانا، هالوپریدول‌(داروی ضد روان‌پریشی) و کوکائین. حتی آسپرین به مقدار جزئی در الگوی رشد مردان اختلال ایجاد می‌کند. گرچه استرادیول، مرد را به همان اندازه‌ای که تستوسترون زن را مردانه می‌کند، زنانه نمی‌کند، ولی استرادیول و چند ترکیب مربوط، نابهنجاری‌های خفیف و نقص غده پروستات را ایجاد می‌کنند. برخی از این ترکیبات شبه استرادیول اکنون در جداره بطری‌ها و قوطی‌های پلاستیکی وجود دارند و ممکن است وارد بدن هر فردی بشوند.[8] خلاصه اینکه رشد مردانه، فرایندی شکننده و آسیب‌پذیر است.

 

 

تفاوت‌های جنسیتی در هیپوتالاموس

  هورمون‌های جنسی، در اوایل زندگی به گیرنده‌هایی در مناطق خاصی از هیپوتالاموس، بادامه و مناطق دیگر مغز می‌چسبند. بنابراین هورمون‌ها موجب تفاوت‌های کالبدی و فیزیولوژیکی بین دو جنس می‌شوند. برای مثال، منطقه‌ای در هیپوتالاموس قدامی به نام هسته دوگانگی جنسی، در مرد، بزرگتر از زن است و در کنترل کردن رفتار جنسی مرد مشارکت دارد. قسمت‌هایی از هیپوتالاموس زن می‌تواند الگوی چرخشی آزاد شدن هورمون را ایجاد کند که در چرخه قاعدگی انسان مشاهده می‌شود. هیپوتالاموس مرد و هیپوتالاموس زنی که در اوایل زندگی در معرض تستوسترون اضافی قرار داشته‌اند، قادر به این کار نیستند.

  در موش‌ها این مکانیزم چندان روشن نیست. تستوسترون بیشترین تأثیر سازمان‌دهنده خود را بر هیپوتالاموس از طریق مسیر شگفت‌انگیزی اعمال می‌کند: بعد از اینکه تستوسترون در اوایل رشد وارد نورون می‌شود، به استرادیول تبدیل می‌گردد. آنزیمی در مغز یافت می‌شود که می‌تواند تستوسترون را به استرادیول تبدیل کند. آندروژن‌های دیگری که نمی توانند به استروژن‌ها تبدیل شوند در نرینه‌سازی هیپوتالاموس کمتر مؤثرند. داروهایی که از تبدیل تستوسترون به استرادیول جلوگیری می‌کنند از تأثیرات سازمان‌دهنده تستوسترون بر رشد جنسی ممانعت نموده و بنابراین برای همیشه رفتار جنسی نر و بارورسازی را مختل می‌کند. اینکه چرا موش ماده به وسیله استرادیول خودش نرینه نمی‌شود به این دلیل است که؛ در طول دوره حساس رشد، پستانداران نابالغ تعدادی از گونه‌ها در جریان خون خود پروتئینی بنام آلفا ـ فتوپروتئین[9] دارند که در بزرگسالان وجود ندارد. آلفا ـ فتوپروتئین به استروژن نمی‌چسبد، آزادانه وارد سلول‌ها می‌شود، جایی که آنزیم‌ها آن را به استرادیول تبدیل می‌کنند. یعنی، تستوسترون راهی برای کشاندن استرادیول به داخل سلول‌هاست که استرادیول خودش نمی‌تواند جریان خون را ترک کند.[10]

 

 

بلوغ و پیدایش خصوصیات ثانویه جنسی

  در دوران کودکی، میزان هورمون‌های غدد جنسی در خون کم است، اندام‌های تولیدمثل نارس هستند و دختران و پسران از لحاظ ظاهر فرق چندانی با هم ندارند. اما با فرارسیدن بلوغ(دوره‌ای که در آن نوجوان توان باروری جنسی پیدا می‌کند) خصوصیات ثانویه جنسی نمایان می‌شود. خصوصیات ثانویه جنسی، خصوصیاتی به جز اندام‌های تولیدمثل هستند که مردان و زنان را از هم جدا می‌کنند. اصل کلی حاکم بر رسش جنسی طبیعی در دوران بلوغ، اصل ساده‌ای است: در پسران بالغ، میزان آندروژن از استروژن بیشتر است که نتیجه آن مردانگی می‌باشد؛ در دختران بالغ هم استروژن‌ها بیشتر هستند که نتیجه آن زنانگی می‌باشد. کسانی که قبل از بلوغ اخته می‌شوند به پختگی جنسی نمی‌رسند مگر آن که آندروژن یا استروژن‌های جایگزین دریافت کنند. اما حتی در بلوغ هم فرضیه "مردها مرد هستند و زن‌ها زن"، چندان درست نیست. آندروستندیون، آندروژنی است که عمدتا توسط غده فوق‌کلیوی آزاد می‌شود و در حالت عادی مسئول افزایش موی زهار و موی زیر بغل در زنان است. به این ترتیب نمی‌توان آندروژن‌ها را "هورمون‌های مردانه" نامید، چون یکی از آنها موجب افزایش موی زهار زنان می‌شود.[11]

 

 

تأثیر هورمون‌های غدد جنسی بر بزرگسالان

  وقتی شخص به پختگی جنسی می‌رسد، هورمون‌های غدد جنسی وی نقش خود در فعال کردن رفتار تولیدمثل را شروع می‌کنند.

 

الف. رفتار تولیدمثلی مردان و تستوسترون

  عمل جراحی بیضه‌برداری گواه خوبی برای اثبات نقش مهم هورمون‌های غدد جنسی در فعال کردن رفتار جنسی مردان است. در بیضه‌برداری، یک جفت غده جنسی را که هورمون‌های زیادی آزاد می‌کنند، برمی‌دارند. چون تستوسترون هورمون اصلی بیضه‌ها است، نشانه‌های مهم بیضه‌برداری ـ کاهش تمایل و فعالیت جنسی مرد ـ را به از بین رفتن تستوسترون نسبت می‌دهند تا هورمون دیگر یا پیامدهای غیر هورمونی جراحی.[12] با این وجود، پایین بودن سطح تستوسترون مبنای معمول برای ناتوانی جنسی،[13] یعنی ناتوانی در داشتن نعوظ نیست. علتی که بیشتر شایع است اختلال در گردش خون، مخصوصا در مردان مسن است. علت‌های شایع دیگر عبارتند از؛ مشکلات عصب‌شناختی، واکنش به داروها و تنش روان‌شناختی. نعوظ تا اندازه‌ای به این واقعیت بستگی دارد که تستوسترون آزاد شدن اکسید نیتریک(NO) را افزایش می‌دهد. اکسید نیتریک به نورون‌های هیپوتالاموس که برای رفتار جنسی مهم هستند کمک می‌کند و جریان خون را به آلت مردی افزایش می‌دهد.[14]

 

ب. رفتار تولیدمثلی زنان و هورمون‌های غدد جنسی

  حیواناتی مانند خوکچه‌های هندی و موش‌های ماده‌ای که رسش جنسی دارند، دوره‌های 4 روزه آزاد شدن هورمون غدد جنسی دارند. رابطه نزدیک چرخه آزاد شدن هورمون و چرخه فحل شدن ـ چرخه پذیرش جنسی ـ در موش‌ها و خوکچه‌های هندی و بسیاری از پستانداران دیگر نشان می‌دهد رفتار جنسی ماده‌ها در این گونه‌های حیوانی تحت کنترل هورمون‌هاست. اما کنترل هورمونی رفتار جنسی زن‌ها با کنترل هورمونی رفتار جنسی موش‌ها و خوکچه‌های هندی ماده فرق دارد. انگیزش جنسی و رفتار جنسی زنان الزاما به چرخه قاعدگی آنها ربطی ندارد. وانگهی تخمدان‌برداری در کمال تعجب تأثیر مستقیم کمی بر انگیزش جنسی و رفتار جنسی می‌گذارد. جدای از نازایی، پیامد اصلی تخمدان‌برداری در زنان، کاهش نرم شدن مهبل است. تناقض در این جا است که برخی شواهد نشان می‌دهند سائق جنسی زنان تحت کنترل آندروژن‌ها است نه استروژن‌ها. بدیهی است غدد فوق‌کلیوی انسان به اندازه کافی آندروژن آزاد می‌کنند که انگیزش جنسی زن‌ها پس از تخمدان‌برداری را حفظ کند. سه منبع از این نظریه حمایت می‌کنند که آندروژن‌ها میل جنسی زنان را کنترل می‌کنند:

داروهای مرتیبط با آنتی آندروژن : بیکالوتامید 

رابطه جنسی

از مردشان می خواهند کاری را انجام دهد. مثلاً می گویند، لباسم را آرام دربیار، حالا گردنبندمو دربیار، نه نه نه اینقدر تند، با دستت موهامو نوازش کن، و و و.... بله خیلی از خانم ها هستند که موقع رابطهجنسی چنین رفتاری دارند. در تحقیقاتی که ما انجام دادیم مردها واقعاً از این رفتار متنفر بودند. البته ابراز احساستان درمورد رابطه جنسی بااینکه مثل یک پلیس ترافیک دستور بدهید، خیلی فرق می کند.

رابطه جنسی در ازدواج

2. زنهایی که در بستر، بی تحرک هستند
کاملاً واضح است که این کدام دسته از خانم ها می باشند. خیلی از زنها هستند که فقط در تختخواب دراز می کشند و بقیه کارها مسئولیتش با مرد است. قدیم عرف به این شکل بوده است اما امروز اصلاً برای هیچ مردی قابل قبول نیست. مردها دوست دارند خانمشان به آنها واکنش دهد. این مهمترین شکایتی بود که در این تحقیقات مردها از خانم هایشان داشتند.

 

3. زنهایی که به خودشان نمی رسند.
این مسئله بیشتر مربوط به خانم های متاهل است. خیلی از ما اینطور هستیم. بعد از ازدواج چندان به خودمان رسیدگی نمی کنیم. چند نفر از شما تا به حال این جمله به ذهنتان خطور کرده که "الان دیگر زنش هستم لازم نیست تحت تاثیرش بگذارم."؟ مطمئن باشید نظر مردها چیز دیگری است. در این تحقیقات، مردها از زنهایی که خودشان را ول کرده و دیگر رسیدگی های لازم را به خودشان نمی کنند، بدگویی می کردند. مثلاً اصلاح نکردن بدن، درست نکردن موها، پوشیدن لباسهای زیر پاره، بوی بد دهان، رسیدگی نکردن به ناخن ها و از این قبیل. پس کمی برای خودتان وقت بگذارید و همیشه خودتان را مرتب و سرحال نگه دارید.

رابطه جنسی بین مرد و زن

4. زنهایی که مداوم از خودشان و بدنشان بدگویی می کنند.
باید یاد بگیرید که جسمتان را دوست داشته باشید. این شوهرتان را خیلی تحریک می کند. آنها از اینکه بخواهید مدام در مورد نواقص و اشکالاتتان غر بزنید خسته می شوند.

رابطه جنسی در ازدواج

5. زنهایی که فقط به وضعیت مادی مرد توجه دارند.
میدانم که خیلی از شما ممکن است بگویید که این آخرین چیزی است که به ذهنتان خطور می کند. اما خیلی از زنها هم هستند که فقط به خاطر پول مرد با او همخوابه می شوند. مردها واقعاً از این رفتار متنفر هستند و مطمئناً حق هم دارند. این خیلی سنگدلانه است.

 

6. زنهایی که درمورد دوست پسرهای قبلیشان حرف می زنند.
این مسئله برای مردها بسیار ناراحت کننده است و آیا می توانید حق را به آنها ندهید؟ خواهشاً تاریخچه روابط خودتان را با مردهای دیگر برای خودتان نگه دارید. اگر شما هم جای او بودید، مطمئناً دوست نداشتید بایستید و او از دوست دخترهایش برایتان تعریف کند.

عاشقانه های بین مرد و زن

7. زنهایی که لباس زیر های زیبا نمی پوشند.
مردها اصلاً شبیه هم نیستند و سلیقه آنها در لباس زیر هم شبیه به هم نیست. همه چیز به سلیقه مرد شما بستگی دارد. پس با خود او در این باره صحبت کنید و ببینید او چه دوست دارد. طبق تحقیقات، لباس زیر نقش بسیار مهمی در تحریک مردها دارد.

رابطه جنسی بین زن و شوهر

8. زنهایی که خیلی در بستر حرف می زنند.
این مسئله کمی برای من عجیب بود چون اصلاً نمی توانم به ذهنم راه بدهم که ممکن است فکر کنید، صحبت کردن درمورد پرداخت قبض ها می تواند باعث تحریک همسرتان در تخت شود. اما خیلی افراد هستند که این رفتار را دارند و خیلی از مردها این را بعنوان یکی از مهمترین رفتارهایی که تحریک جنسی آنها را متوقف می کند، گزارش کرده اند.

باید های رابطه جنسی

9. زنهایی که تظاهر می کنند.
مطمئنم همه ما یکی دو بار هم که شده اینکار را انجام داده ایم. دربرخی از مراحل زندگی برای اینکه مردمان فکر نکند اشکالی دارد، نقش بازی کرده ایم. اما برای او بهتر است که به او حقیقت را بگویید و بگویید که فعلاً حال و حوصله رابطهجنسی ندارید تا اینکه بخواهید برایش تظاهر کنید. خیلی اوقات زنها آنقدر فکر و خیال در سرشان است که نمی توانند روی آن موضوع تمرکز کنند و حوصله رابطه جنسی ندارند و بنابر تحقیقات اکثر مردها می توانند این مشکل شما را بپذیرند. پس دفعه بعدی که حوصله رابطه جنسی نداشتید، به جای نقش بازی کردن حقیقت را به همسرتان بگویید.

باید و نبایدهای رابطه جنسی

10. زنهایی که هیچوقت شروع کننده رابطه جنسی نیستند.
این رفتار هم از جمله رفتارهایی است که قدیم کاملاً طبیعی بوده است. قدیم این مردها بودند که همیشه باید رابطهجنسی را شروع می کردند و اولین حرکات را انجام می دادند اما در این دنیای جدید، همه چیز فرق کرده است. مردهای ما دوست دارند  که هر از گاهی هم خانمشان شروع کننده باشد. اینکار برای خیلی از خانم ها سخت است چون از آن اول تصورشان این بوده که نباید خودشان را پایین بکشند و پیشقدم شوند. اما من این اطمینان را به شما می دهم که بااینکار نه تنها خودتان را کوچک نمی کنید، بلکه همسرتان را هم به ادامه رابطه بیشتر تحریک می کنید.
همانطور که قبلاً گفتیم مردها خیلی با هم تفاوت دارند. این شما هستید که باید روحیات آنها را شناخته و ببینید کدامیک از این خصوصیات شعله تحریک جنسی آنها را خاموش می کند. در این زمینه با خود او حرف بزنید و از جوابی که ممکن است به شما بدهد اصلاً ناراحت نشوید. فقط سعی کنید که خودتان را اصلاح کرده و برای بهبود رابطه تان بکوشید.

خصوصیاتی که شعله تمایلات جنسی خانم ها را خاموش می کند
اگر می خواهید همسرتان را از رابطه جنسی بیزار کنید، یا او را به آن علاقه مند کنید، باید همه اینکارها را انجام دهید.
اما اگر می خواهید یک زندگی جنسی کاملاً راضی کننده و خلاق داشته باشید، پس به هیچ عنوان نباید کارهای زیر را انجام دهید.  
اول اینکه، اگر می خواهید واقعاً حال و هوای یک رابطه جنسی عالی را از بین ببرید، باید آن را هر هفته، شب جمعه ها ساعت 10 انجام دهید. این می تواند خیلی خسته کننده باشد.
با ایجاد برنامه برای زندگی جنسی خودتان، همه لذت و تفریح آنها را از بین می برید و آن را هم به یکی دیگر از کارهای روزمره تبدیل می کنید. درعوض باید کاری بکنید که همسرتان را به شوق بیاورید.

روابط جنسی مرد و زن

یک نباید دیگر برای رابطه جنسی این است که فقط زمانی به همسرتان دست بزنید که می خواهید رابطه جنسی داشته باشید. اگر برای ابراز احساس به همسرتان به خودتان زحمت ندهید، همسرتان خیلی زود رابطه جنسی با شما را کنار خواهد گذاشت. چون دیگر برای او آشکار خواهد شد که شما او را فقط به خاطر رابطه جنسی می خواهید نه چیز دیگر.
احساس چیزی است که باید همیشه و در همه اوقات بین شما رد و بدل شود نه فقط حین رابطه جنسی. همچنین اگر همیشه به یک طریق رابطه جنسی کنید، همان کارهای همیشگی و پیشنوازی های همیشگی را داشته باشید، این هم برای همسرتان خسته کننده خواهد شد.
تنوع دادن به رفتارهایتان حین رابطه جنسی و اضافه کردن عنصر هیجان به زندگی جنسیتان، آتش آن را همیشه شعله ور نگه می دارد. نباید به همسرتان بگویید که چون در یک رابطه متعهدانه هستید، از او انتظار دارید که با شما رابطه جنسیداشته باشد. اینکار مسلماً تحریک او را متوقف می کند. چون رابطه جنسی نباید به شکل یک اجبار و وظیفه درآید.
رابطه جنسی تجربه ای است که باید با رضایت دو طرف انجام شود. اگر بخواهید همسرتان را مجبور به رابطه جنسی کنید، وقتی که به هیچ وجه تمایلی به آن ندارد، مطمئن باشید که دیگر هیچ تمایلی به رابطه جنسی با شما پیدا نخواهد کرد. اگر همسرتان خسته است یا حال و حوصله ندارد، به هیچ وجه نباید او را مجبور به اینکار کنید.
یک مسئله دیگر که میل جنسی همسرتان را به کلی کور می کند، این است که بدون هیچ مقدمه سازی و پیش نوازی یک راست به سراغ بخشی از رابطه جنسی بروید که بیشتر از همه به آن علاقه دارید. صادقانه باید بگویم که اینکار یکی از مهمترین رفتارهایی است که همسرتان را از رابطه جنسی با شما بیزار می کند.

رابطه جنسی در ازدواج

بهداشت ضعیف
زنها از اینکه مردشان بوی بد بدهد بیزارند. قبل از اینکه حتی فکر رفتن در رختخواب با همسرتان به ذهنتان خطور کند، باید حتماً دوش بگیرید. علاوه بر این، کارهایی مثل اصلاح صورت، زدن عطر، تمیز کردن گوش ها، و مسواک زدن دندانها نیز نباید فراموش شود. بااینکه خیلی از زنها ممکن است از بوی بدن شما خوششان بیاید اما بیش از اندازه آن هم نفرت انگیز است. بوی بد دهان، به خصوص بوی سیر یا پیاز، یکی از مهمترین دلایل متوقف شدن تحریک خانم هاست.

سست نباشید
یک حقیقت ساده درمورد رابطه جنسی این است که زنها دوست دارند با مردهایی رابطه جنسی داشته باشند که واقعاً مثل مردها رفتار کنند. اگر در اتاق خواب مثل اواخواهرها برخورد کنید، مطمئن باشید که هیچ کششی به شما پیدا نخواهد کرد. از جمله این رفتارها این است که از او بپرسید، آیا لذت می برد یا نه یا اینکه از انجام کارهای جدید واهمه داشته باشید.
 
خشونت بیش از حد
خشونت بیش از حد هم از جمله خصوصیات بدی است که می تواند کشش خانمتان را تحت تاثیر قرار دهد. اگر او تصور کند که فقط به فکر لذت خودتان هستید مطمئن باشید که هیچ لذتی از رابطه جنسی با شما نخواهد برد. بااینکه زنها از مردهایی خوششان می آید که با اعتماد به نفس عمل می کنند اما نباید هیچوقت در برخورد خود با آنها بیش از حد خشونت به خرج دهید. ملایم و در عین حال محکم باشید و قبل ازاینکه هر نوع رفتار خشونت آمیز را شروع کنید، اطمینان یابید که او به آن علاقه دارد. در غیر اینصورت شعله کشش او را به کلی خاموش خواهید کرد.

رفتارهای عجله ای
بدون مقدمه رفتن سر رابطه جنسی یکی از عواملی است که کشش طرف شما به رابطه جنسی کاهش می دهد. اگر شما هم یکی از آن مردهایی هستید که فکر می کنید رابطه جنسی اصلاً نیازی به مقدمه و پیش نوازی ندارد، و می توانید بدون آن سریعاً به سراغ قسمتی بروید که خودتان بیشتر می خواهید، مطمئن باشید که فقط همسرتان را ناراحت خواهید کرد. پس اگر او هم خیلی در رفتارش با شما خوب نبود، دیگر گلایه نکنید چون این عمل واقعاً برای او رنج آور است. زنها برای تحریک شدن نیاز به عشق دارند و برای آنها پیش نوازی و مقدمه به همان اندازه عمل اصلی اهمیت دارد.

داروهای مرتبط با رابطه جنسی : میل فرمولا ، یوهمبین ، لیبیدوکس

آنتی آندروژن

سلام دوست جونیای خودم...امروز می خوام براتون مطالبی در مورد هورمون تراپی و مصرف هوررمون در ترانس های دختر خانوم خوشگل بذارم که از سایت و وبلاگ ها ی مختلف جمع آوری کردم.

اول می خوام را جع به داروهای آنتی آندروژن بدونیم,آندروژن چیه؟

آندروژن یک نام کلی برای ترکیبات ساخته شده صنعتی یا تولید شده در بدن (هورمونهایی مانند تسترون) که دارای خواص آندروژنیک هستند.

این ترکیبات با اتصال به گیرنده های آندروژنیک در سلولها پیشرفت یا بروز صفات مردانه را تحریک یا کنترل میکنند. این صفات میتوانند مربوط به فعالیت اندامهای جنسی مردانه باشند (مانند رشد بیضه) یا پیشرفت صفات ثانویه جنسی در مردان  مانند رشد موهای ریش و آکنه اغلب آندروژنها خواص آنابولیک مانند رشد سلولهای عضلانی و تحریک ساخت هموگلوبین نیز دارند. برخی ترکیبات آندروژنیک به صورت طبیعی در بدن خانمها نیز تولید میشود که افزایش تولید آنها در برخی بیماریها روی میدهد.

اول از همه باید می خوام براتون راجع به مو و تاثیر آندروژن بر موی سر بگم,لازمه که بدونین آندروژن‌ها مهمترین عامل کنترل رشد موی سر انسان هستند. رشد سبیل، موهای زیر بغل و ناحیه کشاله ران به آندروژن‌ها وابسته است. موی سر پس از بلوغ به هورمون‌های مردانه (آندروژن‌ها) واکنش منفی نشان داده و به مرور سبب کاهش تعداد و ریزش آن‌ها می‌شود!!!!

بدین سبب داروهای آنتی آندروژن هستند که ریزش مو مدل مردانه را قطع! و داروهایی نیز که باعث تغییر در الگوی رویش مردانه می شوند...به این سبب داروهای آنتی آندروژن به دسته ی زیر تقسیم می شوند:

تریپتورلین

سیپروسترون

فلوتامید

فیناستراید

از بین رده بندی ای که براتون گفتم عموما فیناستراید برای درمان ریزش مو به همراه ماینوکسیدیل برای تغییر در الگوی مو از مردانه به زنانه به کار می رود, که جدا از ترانس ها! برای درمان ریزش مو در آقایان نیز به کار می رود.

فیناستراید در سطح مولکولی باعث تحریک رشد موهای تازه می‌شود. این ماده بصورت آزا-استروئیدی ساختگی و با قدرت زیاد به صورت آنتاگونیست غیررقابتی و انتخابی به صورت برگشت ناپذیر  فعالیت آنزیمی را که باعث تبدیل هورمون جنسی مردانه (تستوسترون) به فرم فعال آن در فولیکول مو می‌شود مهار می‌کند.

تستوسترون هرمونی است که بر روی پوست، فولیکول مو، غدهٔ پروستات، غدد سبابه و ایجاد کنندهٔ چربی پوست تاثیرگذار است. بافتهای فولیکول مو به فرم خاصی از تستوسترون به نام DHT حساس می‌باشند. تستوسترون توسط آنزیمی به نام ۵ آلفا ردوکتاز reductase) ۵) تبدیل به DHT می‌شود. فیناستراید عمل این آنزیم را مهار کرده و بنابراین از تبدیل تستوسترون به DHT جلوگیری می‌کند. ۵ آلفا ردوکتاز بر دو نوع تیپ ۱ و ۲ می‌باشد. تیپ ۱ بیشتر در نمود چربی و تیپ ۲ بیشتر در فولیکول مو و بافت پروستات وجود دارد. مردانی که سطح آنزیم تیپ ۲ آنها طبیعی یا بالا است میزان DHT طبیعی بالا داشته و بیشتر به ریزش موی مردانه و بزرگی خوش خم پروستات دچار می‌شوند. فیناستراید سبب مهار تیپ ۲ این آنزیم می‌شود. سطح DHT را پایین آورده و احتمال ریزش موی مردانه و نیز بزرگی خوش خیم پروستات را کاهش می‌دهد.  نیمه عمر پلاسمایی این دارو ۸ ساعت می‌باشد و اثرات بیولوژیکی آن برای زمانی طولانی تر به جا می‌ماند.

فیناستراید به صورت دو قرص 1 میلی و 5 میلی موجوده که برای جلو گیری از ریزش دوز 1 میل استفاده می شود و 5 میلی برای درمان بیماریهای مثل سرطان پروستات استفاده می شود.

لازمه که بدونید بعضی از داروها صرفا خاصیت آنتی آندروژن دارند مانند نیلو تامید Eulexin ﮐه ﺑه ﻣﯿﺰان ۳۰۰ میلی ﮔﺮم در روز و ‫فلوتامید ﺑه ﻣﯿﺰان ۲۵۰ میلی ﮔﺮم و ﺳه ﺑﺎر در روز ) قابل اﺳﺘﻔﺎده ھﺴﺘﻨﺪ.

اﻟﺒﺘه اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ‫داروھﺎ ﺑه تنهایی ﮐﺎر درﺳﺘﯽ نیست ، زﯾﺮا باعث تحریک تولید ﮔﻮﻧﺎدوﺗﺮوﭘﯿﻨﮭﺎ و متعاقبا تولید آﻧﺪروژن ( هورمون مردانه ) می‫ﺷﻮد!

پس اگه ترانس دختری هستید که فعلا بنا به دلایلی هنوز نمی تونید هورمون تراپی را شروع کنید و باید در لباس مردانه قسمتی از زندگی خودتون رو سر و سامان بدید,در عین حال نگران زیبایی موهای خودتون هستید!

درمان با فیناسترید 1mg یا مینوکسیدیل جهت درمان طاسی و تبدیل فرم رویش موی مردانه به زنانه! می تواند کمک مناسبی باشد! می توانید به پزشک نیز مراجعه کنید.

قسمت بعد,سیپروسترون:

سیپروترون استات یک هورمون جنسی ساختگی است که مانع از تأثیر هورمونهای جنسی مردانه میشود.

سیپروترون به همراه استروژن برای درمان آکنه حاد در زنان مقاوم به درمان تجویز میشود. این دارو برای درمان رشد موهای زائد (هیرسوتیسم) در زنان نیز بکار می رود. سیپروترون بهمراه استروژن اثر ضدبارداری دارد.

این دارو به دلیل آثار آنتی آندروژنی‍ک در مردان در درمان سرطان پروستات استفاده میشود.

مهار عملکرد آندروژنها باعث کاهش بافت عضلانی و مردانه میگردد.

برای این منظور در اروپا بیشتر سیپروترون استات مصرف میگردد!!

توجه:از مهار کننده های آندروژنی غیر استروئیدی مثل فلوتامید میتوان استفاده کرد. این دارو علائم ظاهری مردانه را از بین میبرد ولی بطور ثانوبه میزان تستوسترون را بالا میبرد!!

ﺳﯿﭙﺮوﺗﺮون اﺳﺘﺎت ( آﻧﺪروﮐﻮر ) و نیز ﭘﺮوژﺳﺘﺮوﻧﮭﺎ در دوز کافی ‫ﻗﺎدرﻧﺪ فعالیت ﮔﻮﻧﺎدوﺗﺮوﭘﯿﻦ را با مکانیسم فید بک ( بازخورد ، برگشت ) ﮐﻨﺘﺮل کنند. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺮای اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر میﺗﻮان از ‫داروﯾﯽ مثل ﻣﺪروﮐﺴﯽ ﭘﺮوژﺳﺘﺮون اﺳﺘﺎت ﺑه ﻣﯿﺰان ۱۰ - ۵ میلی ﮔﺮم در ( از اول هر ماه - به مدت 10 روز ) اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد.

ﮐﻠﯿه داروھﺎی ﻓﻮق دارای اﺛﺮات جانبی ھﺴﺘﻨﺪ ﮐه برخی از اﯾﻦ اﺛﺮات ناشی از ﻣﺎھﯿﺖ طبیعی آﻧﮭﺎﺳﺖ. مانند ‫ﮐﺎھﺶ و تحلیل ﻣﺎھﯿﭽه ھﺎ، ﮐﺎھﺶ ھﻤﻮﮔﻠﻮﺑﯿﻦ و ﻗﺪرت بدنی و برخی ﺑﯿﻤﺎران نیز از ضعف بدنی و اﻓﺴﺮدﮔﯽ ‫شکایت می کنند .

داروی ضد آﻧﺪروژن موثر ، ﺳﯿﭙﺮوﺗﺮون اﺳﺘﺎت اﺳﺖ و ﮔﺰﯾﻨه دوم ﺑﺮای اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر اﺳﭙﯿﺮوﻧﻮﻻﮐﺘﻮن می باشد. ‫ﺳﯿﭙﺮوﺗﺮون با دوز ۱۰۰ میلی ﮔﺮم و اﺳﭙﯿﺮوﻧﻮﻻﮐﺘﻮن با دوز ۲۰۰ ـ ۱۰۰ میلی ﮔﺮم در روز ﺑﮑﺎر میروﻧﺪ.

اﺳﭙﯿﺮوﻧﻮﻻﮐﺘﻮن ﺑه ﻋﻨﻮان داروﯾﯽ در رﻓﻊ ﻣﻮھﺎی زاﺋﺪ در زﻧﺎن تجویز میﺷﻮد و ﻗﺎدر اﺳﺖ بخشی از ‫ھﻮرﻣﻮﻧﮭﺎی ﻣﺮداﻧه را ﺑه ﻓﺮم زﻧﺎﻧه تبدیل کند. ﻻزم ﺑه ذﮐﺮ اﺳﺖ ﮐه در ﮐﺸﻮر آﻣﺮﯾﮑﺎ از ﻣﺪروﮐﺴﯽ ﭘﺮوژﺳﺘﺮون اﺳﺘﺎت به دلیل ﻋﻮارض و ھﺰﯾﻨه ﮐمﺘﺮ ﺑه ﺟﺎی ‫ﺳﯿﭙﺮوﺗﺮون اﺳﺘﻔﺎده میﺷﻮد، ھﺮﭼﻨﺪ ﻗﺪرت و ﻋﻤﻠﮑﺮد آﻧﺮا ﻧﺪارد.

ﺗﻮﺟه

‫1- طبق ﺗﻮﺿﯿﺤﺎت ﻓﻮق، ﺑﺮای ﺣﺬف ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺟـ.ﻨـ.ﺴـ.ﯽ قبل از ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﺑﯿﻀه ھﺎ، ﻣیﺗﻮان از داروھﺎﯾﯽ مثل ‫اﺳﭙﯿﺮوﻧﻮﻻﮐﺘﻮن با دوز ۲۰۰ ـ ۱۰۰ ﻣﯿﻠﯽﮔﺮم در روز و یا ﻣﺪروﮐﺴﯽ ﭘﺮوژﺳﺘﺮون اﺳﺘﺎت با دوز ۱۵ ـ ۱۰ میلی ‫ﮔﺮم - و یا ترجیحا از ۱۵۰ ـ ۱۰۰ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم ﺳﯿﭙﺮوﺗﺮون اﺳﺘﺎت در روز اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد .

اﯾﻦ داروھﺎ با ‫دوزھﺎی ﮔﻔﺘه ﺷﺪه ﻗﺎدرﻧﺪ ترشح LH را ﻣﺤﺪود ﮐﺮده و باعث ﮐﺎھﺶ تولید اﺳـ.ﭙـ.ﺮم و ھﻮرﻣﻮﻧﮭﺎی ﻣﺮداﻧه شوند ‫و بدین روش آﺛﺎر ﺛﺎﻧﻮﯾه ﺟـ.ﻨـ.ﺴـ.ﯽ را ﮐﺎھﺶ دھﻨﺪ. برخی اﻓﺮاد نسبت ﺑه ﻣﺼﺮف ﺳﯿﭙﺮوﺗﺮون حساسیت داﺷﺘه و ‫دﭼﺎر ﺧﺎرش در دﺳﺖ و پا و یا اﺣﺴﺎس ادرار ﺳﺤﺮﮔﺎھﯽ میشوند ﮐه بهتر اﺳﺖ از جایگزین های مربوطه استفاده کنند . 

‫2- ﮔﺎه ﺑﺮای تحمل آﺳﺎﻧﺘﺮ و ﮐﺎھﺶ ﻋﻮارض ھﻮرﻣﻮن ﺗﺮاﭘﯽ، ﺑه بعضی از ﺑﯿﻤﺎران ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﺑﯿﻀه ھﺎ Orchiectomy ﺗﻮﺻﯿه میﺷﻮد و ﺑﯿﻤﺎر میتواند آﻧﺮا ﺑﺼﻮرت سر پایی یا اﺳﺘﻔﺎده از بی حسی موضعی و یا بیهوشی عمومی اﻧﺠﺎم دھﺪ. با اﯾﻦ عمل دوز ﻣﺼﺮف داروھﺎی ھﻮرﻣﻮﻧﯽ و تا حد زﯾﺎدی ‫ﻋﻮارض جانبی آﻧﮭﺎ ﮐﺎھﺶ می یابد و در عین ﺣﺎل موثر تر عمل می کند . 

با ﺑﺮداﺷﺘﻦﺑﯿﻀه ھﺎ، وﺿﻌﯿﺖ ‫ﺑﯿﻤﺎران و ھﻮرﻣﻮن ﺗﺮاﭘﯽ آﻧﮭﺎ ﻣﺸﺎﺑه زﻧﺎن ﺑﺪون ﺗﺨﻤﺪان اﺳﺖ ﮐه شامل ۱.۲۵ ـ ۰.۶۲۵ میلی ﮔﺮم ﻗﺮص ‫اﺳﺘﺮوژن ﮐﻮﻧﮋﮔه (ﭘﺮﯾﻤﺎرﯾﻦ) در ھﺮ روز ( 25 روز از ماه - 5 روز استراحت ) ﺑه ھﻤﺮاه ﻣﺼﺮف ۱۰ ـ ۵ میلی ﮔﺮم ﻗﺮص ﻣﺪروﮐﺴﯽ ﭘﺮوژﺳﺘﺮون ‫اﺳﺘﺎت در ۱۰ روز اول ھﺮ ﻣﺎه می باشد .

داروهای مزتبط با آنتی آندروژن : بیکالوتامید

فراورده های موضعی

 التهاب یکی از معضلات شایع پزشکی است. داروهای اصلی با اثرات ضد التهاب موجود شامل NSAIDS و گلوکوکورتیکوئیدها می‌باشند. این داروها خصوصاً در مصرف دراز مدت عوارض قابل توجهی ایجاد می‌کنند. پیشینه‌ی بسیاری از داروهای نوین، ریشه در مکاتب طب سنتی دارد؛ فرآورده های دارویی سنتی در بسیاری از جوامع، برای درمان بیماری ها مورد استفاده قرار می‌گیرند و گرایش به داروهای سنتی و فرآورده های طبیعی به ویژه در سال های اخیر رو به گسترش بوده است. شوید از جمله گیاهانی است که در طب سنتی ایران به خواص ضد التهابی آن اشاره شده است و اثرات ضد التهاب موضعی عصاره ی روغنی این گیاه با استفاده از تست فرمالین در موش صحرایی نیز تأیید گردیده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی سمیت جلدی موضعی این دارو می‌باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه، سه گروه چهار تایی خرگوش های سفید آزمایشگاهی در گروه های کنترل مثبت(Positive control)، تحت نظر (observation ) و کنترل منفی (Negative control ) برای انجام تست حساسیت جلدی ساده و مکرر (Primary irritation) و 20 سر موش سفید آزمایشگاهی نر از نژادNMRI جهت انجام تست ایجاد حساسیت(Skin sensitization) مورد ارزیابی قرارگرفتند. نتایج: نتایج حاکی از آن است که این فرآورده بدون عارضه و مورد تایید بوده و در صورت مصرف موضعی بیش از 24 ساعت هیچگونه تحریک پذیری ندارد. بحث: از آنجایی که بنظر می‌رسد که اثرات ضد التهابی این دارو تائید شده است و با توجه به اثبات عدم حساسیت زایی و تحریک پذیری آن در مصرف موضعی، که بیانگر دقت بالینی حکمای طب سنتی ایران نیز می‌باشد می‌تواند بعنوان یک داروی ضدالتهاب موضعی مناسب مورد استفاده قرار گیرد.

داروهای مرتبط با فراورده های موضعی : کلسی پوتریول ، لینودرم ، تالنتین ، دیلتیژل

عوامل ضد دیابت

در اینجا 20 نوع ماده غذایی را به شما معرفی می‌کنیم که می‌تواند جلوی بالارفتن قندخونتان را بگیرد.

سیب

اکثر متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند حتما در رژیم غذایی خود سیب را بگنجانید زیرا سیب کالری بسیار پایینی دارد و فیبر آن بسیار بالاست و جلوی گرسنگی را می‌گیرد. سیب همچنین دشمن کلسترول بد است و میزان قندخون را کاهش می‌دهد.

آواکات

 پاین میوه غنی از اسیدهای چرب مونوی غیراشباع است که سبب کند شدن هضم و پیشگیری از افزایش قندخون بعد از صرف غذا می‌شود. 

جو

می‌توانید جو را جایگزین برنج سفید کنید تا میزان قندخونتان بعد از صرف غذا حدود 70 درصد کاهش یابد و تا ساعت‌ها ثابت بماند. فیبرهای حلال جو هضم را کند کرده و سبب جذب تدریجی قند می‌شود. 

سبزیجات 

فیبر حلال تمامی سبزیجات می‌تواند قندخون بالا را مهار کند. در ضمن سبزیجات غنی از پروتئین هستند و به راحتی می‌توان آنها را جایگزین گوشت قرمز کرد. 

گوشت گاو

می‌توانید قسمت‌های کم چرب گوشت گاو را انتخاب کنید و یک‌چهارم بشقاب‌تان را در هر وعده غذایی به آن اختصاص دهید. رساندن به اندازه پروتئین به بدن باعث می‌شود مدت طولانی‌تری سیر بمانید و در صورت لاغر شدن حجم بافت ماهیچه‌ای‌تان کاهش نیابد. در ضمن مصرف پروتئین به افزایش متابولیسم کمک می‌کند.

میوه‌های گوشت‌دار

دانه‌دار انواع میوه‌های گوشتی حاوی یک یا چند دانه که به رنگ‌های قرمز یا بنفش موجود است مانند انواع انگور حاوی ترکیبی طبیعی به نام آنتوسیانین هستند. محققان می‌گویند این دانه‌های رنگی می‌تواند سبب کاهش قندخون شده و در عین حال محرک تولید انسولین در بدن باشند.

بروکلی

بروکلی غنی از کروم بوده که در درازمدت نقشی اساسی و مهم برای تنظیم قندخون دارد.

هویج

هویج یکی از منابع طبیعی غنی از بتاکاروتن است که می‌تواند خطر ابتلا به دیابت را کاهش داده و قندخون را تنظیم کند.

گوشت مرغ

گوشت سینه مرغ در مقایسه با ران یا سایر قسمت‌ها چربی کمتری دارد. توصیه ما به شما این است که در هر شرایطی به هیچ عنوان پوست مرغ را به خاطر چربی بالایی که دارد نخورید.

تخم مرغ

مطمئن باشید خوردن یک یا دو عدد تخم‌مرغ در روز کلسترول خونتان را بالا نمی‌برد و در عوض ساعت‌ها شما را سیر نگه می‌دارد. 

ماهی

یکی از دلایل فوت مبتلایان به دیابت ابتلا به ناراحتی‌های قلبی – عروقی است. مصرف یک یا دو بار ماهی در هفته می‌تواند این احتمال را حداقل 40 درصد کاهش دهد. از سوی دیگر اسیدهای چرب موجود در ماهی احتمال ابتلا به دیابت، مقاومت در برابر انسولین و التهاب را که از جمله فاکتورهای اصلی ابتلا به ناراحتی‌های قلبی – عروقی است کاهش می‌دهد.

دانه کتان

دانه‌های کتان غنی از پروتئین، فیبر، چربی‌های خوب از نوعی که در ماهی موجود است و منیزیم است. این مواد قندخون را تنظیم کرده و به سلول‌ها در جذب انسولین کمک می‌کنند. 

شیر و ماست 

اینها مواد غذایی غنی از پروتئین و کلسیم هستند و می‌توانند به کاهش وزن کمک کنند. از سوی دیگر این مواد مقاومت در برابر انسولین را از بین می‌برند. 

گردو

گردو حاوی مقادیر بالایی فیبر و پروتئین بوده و سوخت کندی دارد که به تدریج به قند تبدیل می‌شود. از سوی دیگر غنی از چربی‌های مونوی غیراشباع است که برای سلامت مفیدند.

دانه‌ها تمامی انواع دانه‌ها

غنی از چربی‌های خوب، پروتئین و فیبر هستند که می‌توانند قندخون را پایین نگه داشته و از ابتلا به ناراحتی‌های قلبی – عروقی پیشگیری کنند. در ضمن این مواد منبع طبیعی استرول است که چربی خون را کاهش می‌دهد. 

جوی دو سر

جوی دوسر حاوی فیبرهای حلالی است که در آب محلول بوده و یک خمیر را تشکیل می‌دهد. مصرف آن باعث می‌شود بین آنزیم‌های هضم‌کننده در معده و مولکول‌های آمیدون غذا در یک سد چسبناک به وجود بیاید. در نتیجه دستگاه گوارش مدت طولانی‌تری غذا را در خود نگه داشته و قندها به تدریج وارد خون می‌شوند. 

روغن زیتون

روغن زیتون طلای مایع نامیده می‌شود زیرا حاوی ترکیبات ضدالتهابی و قوی است که محققان آن را با آسپیرین مقایسه می‌کنند. افرادی که رژیم مدیترانه‌ای دارند و روغن زیتون، میوه و سبزیجات، غلات و گوشت کم‌چرب می‌خورند کمتر به دیابت و ناراحتی‌های قلبی و عروقی دچار می‌شوند. هر دوی این بیماری‌ها در پی التهاب در بدن به وجود می‌آیند. برخلاف کره، چربی خوب روغن زیتون سبب افزایش مقاومت بدن در برابر انسولین نشده و حتی این مقاومت را کاهش می‌دهد. روغن زیتون همچنین کندکننده هضم غذا و واردشدن تدریجی قند به خون است. 

کره بادام زمینی

تحقیقات اخیر نشان داده است مصرف کره بادام زمینی می‌تواند اشتها را کور کرده و سبب سیری بیشتر فرد در مقایسه با زمانی شود که مواد قندی کم فیبر مصرف می‌کند. در ضمن کره بادام زمینی غنی از چربی‌های مونوی غیراشباع است که می‌تواند قندخون را تنظیم کند. 

نان سبوس‌دار

مصرف زیاد نان سفید می‌تواند حساسیت بدن به انسولین را کاهش داده و سبب افزایش قندخون شود در صورتی که نان سبوس‌دار دقیقا برعکس عمل می‌کند.

سیب‌زمینی شیرین

یک سیب‌زمینی شیرین که در اجاق کبابی شده 30 درصد کمتر از سیب‌زمینی معمولی قندخون را افزایش می‌دهد زیرا حاوی فیبر بالا و ریزمغذی‌هایی است که 40 درصد آنها از نوع حلال بوده و سبب کاهش کلسترول و کندی هضم غذا می‌شوند. در ضمن سیب‌زمینی شیرین غنی از کاروتنویید و رنگ‌دانه‌های زرد و نارنجی است که به ارگانیسم‌ها اجازه عکس‌العمل در برابر انسولین را می‌دهد. سیب‌زمینی شیرین همچنین غنی از اسید کوروژنیک است. این ترکیب گیاهی طبیعی می‌تواند به کاهش مقاومت در برابر انسولین کمک کند.

داروهای مرتبط با عوامل ضد دیابت : سیتاگلیپتین ، گلی بنکلامید ، انسولین ایزوفان ، متفورمین

عوامل ضد آریتمی

آریتمی قلبی به معنی غیرطبیعی بودن ( تند، کند یا نامنظم بودن) ریتم قلب است. در حالت طبیعی ریتم قلب منظم بوده و به تعداد حدود ۶۰ تا ۹۹ ضربان در دقیقه می زند.

فیبریلاسیون دهلیزی  (AF‏) ‎یک آریتمی دهلیزی بسیار شایع با فراوانی تقریبی ۱% در کل جمعیت است. این شیوع  در افراد بالای ۸۰ سال به حدود  ۸% می رسد.

فیبریلاسیون دهلیزی (AF) ‎‏ ناشی از چرخش ‏سریع پالس الکتریکی در داخل دهلیزهای قلب( یکی از شایعترین آریتمی ها با مکانیسم بازچرخشی)  می باشد. AF هنگامی رخ می‌دهد که تحریک در دهلیزها  نامنظم شده و جهت مشخصی نداشته باشد یعنی سلولهای عضلانی دهلیز به صورت نامنظم و غیر از محل گره سینوسی دهلیزی تحریک می‌شوند. سرعت حرکت این پالس ‏حدود ۶۰۰ بار در دقیقه است، در نتیجه اولا انقباض منظم دهلیزی نداریم پس دهلیزها فرصتی برای انقباض مؤثر نداشته و ‏عملاً ساکن می باشند و نمی‌توانند خون را بطور کامل به بطنها تخلیه کنند پس برون ده قلبی کاهش می یابد، ثانیا ضربانهای بطن که از دهلیزها  تبعیت می‌کند نیز نامنظم و کمی ناکارامد  می‌شود. همچنین  سکون خون داخل دهلیزها (استاز) موجب  تشکیل لخته داخل دهلیزی  ونهایتا  آمبولی  این لخته و مشکلات مربوطه میشود(بخش عوارض را ببینید).

علائم:

ریتم AF به سه دسته paroxismal (حمله ای= گذرا و کوتاه مدت)  ، Persistant (پایدار= طولانی مدت تر اما منقطع) و Permanent (دائم = اغلب موارد یا همیشه ریتم فیبریلاسیون دارد) تقسیم می شوند.

مهمترین علامت بیماران با ریتم ‏AF‏ بدون سابقه درمان، احساس طپش قلب می باشد؛ این تاکیکاردی  ‏( ضربان قلب بالا)  که در این آریتمی ایجاد می شود در بیماران کرونری قلب ، موجب تشدید درد سینه و در مبتلایان به مشکلات دریچه ای و نارسایی قلب ممکن است منجر به تشدید ‏نارسایی قلب و ایجاد علائم تنگی نفس شود. این آریتمی  در عین تشدید علائم بیمار و گاهی نیاز به بستری بیمار، معمولا خیلی خطرناک نبوده و در صورت کنترل ریت قلب ، مرگ و میر ناشایع است بنا بر این فیبریلاسیون دهلیزی(AF) معمولا در کیفیت زندگی تاثیر می گذارد  ولی جان بیمار را به خطر نمی‌اندازد و فقط باعث تشدید مشکلات می‌گردد.

اما در برخی موارد مثلا  ‏در مبتلایان به سندرم ولف- پارکینسون- وایت ‏‎(WPW)‎‏ خطرناک ‏بوده و ممکن است منجر به آریتمی بطنی (‏VF‏)  و مرگ ناگهانی بیمار شود. ‏

همچنین این بیماران اغلب افراد مسن هستند که بیماریهای دیگری نیز دارند و علائم این بیماریها با این آریتمی همپوشانی می یابد.

عوارض:  در حقیقت مهم ترین عارضه ریتم ‏AF افزایش خطر ترومبوآمبولی سیستمیک می باشد. عدم انقباض موثر دهلیزها باعث استاز خون داخل دهلیزها و در ‏نتیجه افزایش  استعداد انعقاد و تشکیل لخته داخل قلبی ونهایتا  آمبولی لخته وعوارضی همچون سکته مغزی (کاهش سطح هوشیاری ، فلج نیمی از بدن و لکنت زبان و…) ، آمبولی شریان کلیه (افزایش شدید و ناگهانی فشار خون را در پی دارد) و آمبولی مزانتر ( با درد شدید و ناگهانی شکم همراه است و در صورت عدم درمان فوری با مرگ ومیر بالایی همراه می باشد) و آمبولی اندام ( درد و گانگرن اندام) و… میشود.

علل  فیبریلاسیون دهلیزى :

افزایش سن ، وجود برخی  بیماریهایی  ساختمانی قلب مثل  نارسایی ‏قلب،  تنگی یا نارسایی  دریچه ای (شایعترین اختلال دریچه ای تنگى میترال) ، هیپرتروفی قلبی، بیماری کرونری قلب و نیز برخی بیماریها مثل  فشار خون بالا، دیابت، پرکاری تیروئید (تیروتوکسیکوز)، آمبولى ریوی و مصرف زیاد مشروبات الکلی یا اتانول بعنوان علت این آریتمی مطرح می باشند . ولی گاهی فیبریلاسیون دهلیزی  یک بیماری مجزا بوده و با هیچ بیماری قلبی دیگری همراه نیست ( Lon AF)

تشخیص :

در معاینه با یافتن نبض نامنظم و صداهای قلبی نامنظم ومتغییر می توان به آریتمی شک کرد. در صورت عدم مصرف دارو، معمولا پاسخ بطنی زیاد و در حدود ۱۵۰ بار در دقیقه  و همچنین کاملا نامنظم است. بررسی نوار قلب (الکتروکاردیوگرام یا ECG)   بهترین و آسانترین روش تشخیص است. نوار قلب در فیبریلاسیون دهلیزی فاقد موج تحریک الکتریکی دهلیز (P) و پاسخ بطنی (QRS) نامنظم و معمولا در موارد تازه تشخیص داده شده تاکیکارد (بیش از ۱۰۰ ضربه در دقیقه)  می‌باشد.

اکوکاردیوگرافی برای تشخیص بیماری ساختمانی قلب  و تست ورزش بری تشخیص بیماری کرونری قلب از سایر پاراکلینیک های مورد استفاده در تشخیص می باشند.

ممکن است بیماران ریتم ‏AF‏ حمله ای داشته باشند یعنی گاهاً ریتم طبیعی و گاهاً ‏ریتم ‏AF‏ داشته باشند بنابراین به صورت موقت دچار طپش قلب می شوند و ممکن است هنگام معاینه پزشک وتهیه نوار قلب نرمال باشد. در این موارد  باید از هولتر ۲۴ ساعته نوار قلب برای تشخیص نوع گذرای  فیبریلاسیون دهلیزى استفاده کرد.

درمان:

اصول سه گانه درمان درفیبریلاسیون دهلیزی  عبارت است از :

۱- کنترل تعداد ضربان بطنی.  ۲-  پیشگیری از عوارض مهم مثل تشکیل لخته وآمبولی.   ۳- برگرداندن ریتم سینوسی.

۱- کنترل تعداد ضربان ( ریت) بطنی:

اولین اقدام اورژانسی برای  برطرف کردن علائم، کند کردن هدایت الکتریکی به بطن است. ‏بسته به علت آریتمی و نیز علائم بیمار و بیماری های همراه یکی از سه دسته دارویی  بتابلوکرها (مهار ‏کننده های کیرنده بتای  سمپاتیک (متوپرولول، آتنولول، پروپرانولول و…)) ، بلوک‌کننده‌هاى کانال کلسیم (وراپامیل دیلتیازم) یا داروی دیگوکسین انتخاب می شود. این داروها موجب کاهش پاسخ بطنی (آهسته شدن  ضربان ‏قلب) می شوند. هدف رساندن  ضربان ‏قلب به ۸۰تا۶۰ ضربه در دقیقه در حالت  استراحت و  زیر ۱۰۰ ضربه در دقیقه با فعالیت یا  ورزش معمولی است.

۲- پیشگیری از عارضه ترومبوامبولی ( تشکیل لخته وآمبولی):

در حقیقت مهم ترین عارضه  ریتم ‏AF‏،  خطر تشکیل لخته داخل دهلیزی و آمبولی بوده وبرای پیشگیری از آن باید از ‏داروهای ضد پلاکتی مثل آسپرین یا ضد انعقادی از قبیل هپارین و  وارفارین استفاده کرد.

بیمارانى که عامل خطر سکته مغزى دارند (مثلاً بیمارى دریچه‌اى قلب، نارسایی قلب، هیپرتانسیون (فشار خون بالا) ، دیابت ، سن بالاى ۷۵ سال) باید درمان ضدٌ انعقادى با وارفارین (با هدف ۳-۲ = INR)  دریافت کنند. در اندک بیمارانى که عامل خطرى ندارند یا مصرف وارفارین در آنها ممنوع است  از آسپیرین استفاده می شود ولی باید توجه کرد که علارغم درمان راحتتر ، قدرت آسپرین در پیشگیری از ترومبوآمبولی بسیار کمتر از وارفارین بوده و فقط باید در بیماران کم خطر در نظر گرفته شود.

خطر سکته مغزی کلا کم  (۱% در سال ) است.و لی بدلیل شیوع بالای این اریتمی برای ما پزشکان مهم است. وارفارین حدود ۴/۳ این احتمال را کاهش می دهد ولی آسپیرین حدود یک سوم وارفارین اثرات پیشگیری از سکته مغزی را دارد.

نکته مهم لزوم  استفاده از داروهای ضد انعقادی در ‏همه مبتلایان به ‏AF‏ از جمله فرم  بیماری AF حمله ای یا گذرا  و نیز بیماران AF بی علامت و حتی بعد از ‏cardioversion‏ ‏می باشد.

۳- برگرداندن ریتم سینوسی (کاردیوورژن):

قطع ریتم فیبریلاسیون دهلیزی و تبدیل  آن به ریتم نرمال سینوسی (کاردیوورژن) به دو  روش کاردیوورژن غیر تهاجمی  ( دارویی، یا شوک قلب و ندرتا با پیس میکر) یا  کاردیوورژن جراحی (جراحی MAZ) امکان پذیر است  اما امروزه یک روش جدید در موارد مقاوم به درمان طبی یا موارد راجعه برای قطعآریتمی فیبریلاسیون دهلیزی یا برای قطع پاسخ بطنی بالا بنام رادیوفرکونسی ابلیشن نیز در دسترس است.

توجه داشته باشید که اولا برگرداندن ریتم سینوسی در همه بیماران AF اندیکاسیون ندارد و بیشتر در موارد AF تازه ایجاد شده بدون علت مهم یا  اگر بیمار على‌رغم کنترل سرعت ضربان همچنان علامت‌دار(علائم نارسایی قلب) بماند، اندیکاسیون می یابد. دوما در همه  این بیماران نیز کاردیوورژن غیر تهاجمی  ( دارویی، یا شوک قلب و ندرتا با پیس میکر)  قابل انجام نبوده وممکن است آریتمی مکرر عود کند که مجبور به استفاده ازروش های کاردیوورژن جراحی (جراحی MAZ) و یا ابلیشن باشیم.

الف) کاردیوورژن غیر تهاجمی  دارویی :

درمان داروئی باداروهای آنتی آریتمی معمولا“ اثر بسیار  ناچیزی در کنترل ریتم دارند و در موارد معدودی استفاده می شود.  همجنین با ید توجه داشت با توجه به احتمال زیاد وجود لخته در دهلیزبعد از ۲ روز  از شروع آریتمی فیبریلاسیون دهلیزی  کاردیوورژن باید یا قبل از ۴۸ ساعت انجام شود یا   بعد از ≥۳ هفته از د رمان ضد انقعادی با هپارین یا وارفارین و یا در صورت لزوم انجام فوری کاردیوورژن با اثبات عدم وجود لخته داخل دهلیز چپ با  اکو از راه مرى (echocardioghraphy  Tansesoghageal) انجام گیرد. براى این کار از داروهاى ضد آریتمی  گروه IC,IA یا III استفاده می شود. نوع دارو بسته به اینکه اینکه  بیمارى ساختمانى قلب نداشته باشد یا اختلال عملکرد بطن چپ یا CAD  داشته باشد متفاوت خواهد بود.

معمولاً درمان بار اول  در حالى که بیمار در بیمارستان تحت مونیتورینگ قلبی  است شروع می شود اما برای دفعات بعدی می توان از روش سرپایی استفاده کرد(روش pill in the pocket)  بطوریکه بیمار چند دقیقه بعد از حمله آریتمی فیبریلاسیون دهلیزی به تعداد مشخص شده از قرص یا کپسول تعیین شده می خورد و در صورت عدم کنترل در قدم بعدی به بیمارستان مراجعه می کند.

در صورت برطرف شدن ریتم ‏AF‏ ، ‏ممکن است برای حفظ ریتم سینوس و پیشگیری از ایجاد مجدد ریتم ‏AF‏ نیاز به ‏درمان دارویی طولانی مدت با داروهای آنتی آریتمیک باشد. پزشکتان باید بسته به وضعیت شما در مورد سود دارو یا زیان عوارض دارویی در این مورد تصمیم گیری کند.

کاردیوورژن غیر تهاجمی با  شوک قلب:

هر جند بیشتر مردم از اسم شوک الکتریکی  قلب ترس دارند اما در واقع دادن شوک الکتریکی به قلب یکی از  بی خطر ترین روش های درمانی و بیشتر اوقات نجات بخش است.

در چند مورد برای کاردیوورژن ریتم فیبریلاسیون دهلیزی از شوک (معمولاً ۱۰۰ ژول)  استفاده می شود. ۱) در موارد نیاز اورژانسی به کاردیوورژن سریع مثل ریتم فیبریلاسیون دهلیزی و افت فشار خون یا شوک کاردیوژنیک و نیز درد سینه مقاوم به درمان یا سکته قلبی حاد. ۲) در زنان حامله با ریتم فیبریلاسیون دهلیزی که اندیکاسیون کاردیوورژن داشته باشند چون کاملا ایمن بوده و خطر آن از داروها کمتر است.  ۳) موارد مقاوم به داروها . ۴) در بقیه موارد با نظر پزشک معالج.

بجز در موارد اورژانسی ، کاردیوورژن باید به بعد از ≥۳ هفته از د رمان ضد انقعاد با هپارین یا وارفارین  یا در صورت لزوم انجام فوری کاردیوورژن با اثبات عدم وجود لخته داخل دهلیز چپ با  اکو از راه مرى (echocardioghraphy  Tansesoghageal) انجام گیرد. درمان ضدٌ انقعاد باید ۲ حداقل تا ۳ هفته و گاهی مادام العمر  پس از کاردیوورژن موفقیت‌آمیز ادامه یابد.

کاردیوورژن جراحی (جراحی MAZ):

روش جراحی AF به دنبال  سایر اعمال جراحی قلب نظیر تعویض دریچه  یا گرافت بای پس عروق قلبی انجام می شود و امروزه با توجه به امکان ابلیشن در موارد کمتر  جراحی قلب فقط به علت ریتم AF انجام شده است. تکنیک های جراحی عمل AF شامل جراحی maze که تکنیک بسیار پیچیده ای دارد و باتقسیم بندی نقاطی که مسئول ایجاد AF هستند وانجام  برش و دوخت (Cut & Sew) است که برش هایی را در اطراف ورید پولمونر ایجاد می کنند تا ارتباط بافت اطراف ورید پولمونر  بااطراف را قطع نماید

در روش دیگر  جراحی ساده تر اما کمتر موثر  از طریق  توراکوتومی محدود اقدام به تخریب شبکه گانگلیونی  می نمایند.

گاهی نیز با استفاده از کلامپ های بای پولار در اطراف ورید پولمونر مانع فعالیت Trigger ها در اطراف ورید پولمونر می شوند. در اغلب این موارد گوشک دهلیزی را که محل تشکیل لخته است را نیز می بندند.

‎ابلیشن رادیوفرکونسی  فیبریلاسیون دهلیزی (RF ablation):

در برخی  از بیماران ضربان بالای قلب ناشی از ریتم فیبریلاسیون دهلیزی(‏AF‏) توسط دارو قابل کنترل ‏نبوده و یا ریتم  AF مکررا عود می کند و مصرف دراز مدت دارو با عوارض بالا همراه است به ابلیشن نیاز باشد  در روش ابلیشن با  رادیو فرکانسی از امواج ماورائ صوت استفاده شده و بواسطه تولید گرمای موضعی ، ابلیشن صورت می گیرد. از تکنیک های تخریب خطی (Linear lesion) در سطوح مختلف دهلیز چپ ( اطراف ورید پولمونر ، دیواره خلفی ، سقف و ایسموس میترال) در جهت اصلاح هدایت الکتریکی و  پیشگیری از انتقال  تاکی کاردی های بازچرخشی به داخل دهلیز  استفاده می شود. ابلیشن ورید پولمونر و ایزوله کردن ورید پولمونر و تخریب مناطق مسئول ایجاد AF  معمول ترین  روش است.

ابلیشن AF به علت درد ایجاد شده در هنگام تخریب نواحی مسئول ایجاد AF در اطراف وریدهای پولمونر تحت بی هوشی عمومی انجام  می شود.

روش دوم: در موارد نادری  ضربان بالای قلب ناشی از ریتم فیبریلاسیون دهلیزی(‏AF‏) توسط دارو قابل کنترل ‏نبوده و ابلیشن خود AF مقدور نیست .در این موارد از روش تسکینی  ابلیشن ‏ ‏ گره دهلیزی – بطنی استفاده می شود.  در این  روش درمانی با استفاده از امواج رادیو فرکانسی گره دهلیزی بطنی سوزانده می شود‎‏ . در این صورت ارتباط ‏الکتریکی دهلیز به بطن قطع شده و در نتیجه پالس های ایجاد شده به بطن منتقل نمی ‏شود. قطعاً بعد از ‏این نع ابلیشن‏ نیاز به تعبیه پیس میکر بطنی برای حفظ ضربان قلب می ‏باشد. حملات طپش قلب توسط این روش درمانی به صورت کامل و همیشگی از بین ‏رفته و نیازی به داروی  ضد تپش قلب و یا ضد آریتمی نمی باشد. با این حال ادامه درمان ضد انعقادی ‏لازم است. ‏این روش ساده تر بوده نیاز به بیهوشی ندارد اما پیس میکر قلبی لازم است.

داروهای مرتبط با عوامل ضد آریتمی : فلکاینید

افزایش وزن

رنامه 15 روزه برای افزایش وزن

در این فصل نمونه ای از رژیمهای غذایی سلامتی و تناسب اندام جهت آشنایی شما ارائه شده است. این رژیم آسان و قابل اجرا برای کل خانواده است. شما میتوانید با توجه به مقدار غذای روزانه خود، برنامه مناسب را انتخاب و برای 15 روز اجرا کرده و تاثیر آشکار آن را در افزایش وزن و سایز خود ببینید .
پیش از اجرای رژیم ، حتما به موارد زیر توجه فرمایید:
1- رژیمهای زیر برای افراد لاغر عادی طراحی شده است .
اجرای این رژیم برای مبتلایان به دیابت ، بیماریهای قلبی- عروقی ، فشارخون بالا و تری گلیسیرید و کلسترول خون بالا و ... ( بجز با تایید پزشک معالج ) توصیه نمی شود.
2- نوع غذاهای رژیمهای زیر یکسان است . تفاوت تنها در مقدار کالری آنهاست .
3- رژیمها با توجه به میزان دریافت غذای روزانه تعیین شده است لذا در انتخاب رژیم مناسب دقت نمایید .
4- این رژیمها برای رژیم گیرندگانی با فعالیت بدنی متوسط است . چنانچه فعالیت بدنی بیشتری دارید به حجم غذای خود قدری بیافزایید .
نکته : مقدار غذای رژیم انتخابی باید از مقدار غذایی که در حال حاضر مصرف می کنید بیشتر باشد!
نکته : اگر با رژیم انتخابی خود افزایش وزن کافی نداشته باشید انتخاب شما اشتباه بوده و باید رژیم پرکالری تری را اجرا کنید . رژیم متناسب با وضعیت شما آن است که ماهیانه افزایش وزنی معادل دو تا چهار کیلوگرم بدهد .
نکته : یک کفگیر برنج معادل هفت قاشق غذاخوری معمولی برنج پخته آبکش است .یک کف دست نان تقریبا معادل یک مربع به ابعاد 10×10 سانتی متر است. یک چهارم نان تقریبا معادل 2 الی 5/2 کف دست نان و نصف نان معادل 4 الی 5 کف دست نان و ... میباشد .
نکته : نان برنامه غذایی شما نان لواش است. در صورت تمایل می توانید از سایر نان ها مانند نان سنگک یا بربری نیز استفاده کنید . 
5- مواد قندی نظیر قند ، شکر ، خرما و ... در حد متعادل مصرف کنید .
6- چربی و روغن غذاها در حد متعادل باشد . مصرف لبنیات پرچرب ضروری نمی باشد . 
7- خرده خواری افزایش وزن را سرعت می دهد. حتما در طی روز از مواد غذایی نظیر نان سوخاری ، نان خشک ویفر و ... به مقدار زیاد مصرف کنید .
نکته : لازم نیست خود را با آنها سیر کنید؛ فقط در حد فاصل وعده های غذا خرده خواری کنید و معده را خالی نگذارید .
9- حتما در طی روز آب میوه به مقدار زیاد میل کنید. آب میوه نیز افزایش وزن را سرعت می دهد . 
نکته : از آب میوه های شیرین، تازه و طبیعی استفاده کنید. آب میوه های ترش نظیر آب پرتقال ،آب انار و ... برای افزایش وزن مناسب نیستند . 
نکته : از خوردن میوه زیاد خودداری کنید. مصرف میوه زیاد معده را پر کرده و اشتها را کاهش می دهد .
نکته : جدول واحد میوه برای میوه جات مختلف و جدول معادل های غذایی در پیوست های پایان کتاب آورده شده است .
10- مصرف دسر ( ژله ، بستنی ، شکلات و ... ) بعد از ناهار و شام به افزایش وزن کمک می کند بنابراین حتما دسر خود را میل کنید هر چند ناچار باشید ناهار و شام را کمتراز مقدار موجود در برنامه غذایی بخورید. در صورت تمایل می توانید دسرها را با هم جابجا کنید .
11- مصرف ویتامین های اشتها آور برای افزایش وزن ضروریست. در دوران افزایش وزن بصورت منظم و پس از رسیدن به وزن مناسب گاه به گاه مصرف شوند . 
نکته : ویتامین ها باید طبق تجویز پزشک مصرف شوند. مصرف خودسرانه آن ها خطرناک است و اصلا توصیه نمی شود .
نکته : به هیچ وجه برای افزایش اشتها از داروهای غیر ویتامینه استفاده نکنید. مکمل های غذایی نیز باید مورد تایید وزارت بهداشت، درمان و ... باشند؛ اگرچه برای افزایش وزن تنها داشتن برنامه غذایی مناسب ، نوشیدن آب میوه ، خرده خواری و مصرف ویتامین های افزایش دهنده اشتها کافیست .
نکته : به تدریج با افزایش اشتها ، غذای خود را افزایش دهید .
12- پیاده روی و تحرک زیاد لاغر کننده است. بنابراین پیاده روی را کاهش داده و از تحرک غیر ضروری خودداری کنید. در عوض روزانه یک ربع الی نیم ساعت نرمش سبک داشته باشید و پس از آن آب میوه بنوشید و خرده خواری کنید. این کار به افزایش وزن کمک می کند .
نکته : انجام نرمش سبک و دراز و نشست از بروز چاقی موضعی در دوران افزایش وزن جلوگیری می کند .
13- استرس و اضطراب در افراد مستعد سبب لاغری می شود. بنابراین از موقعیت های بوجود آورنده استرس و اضطراب دوری کنید و در صورت نیاز از راهنمایی های مشاوران روانشناس و روانپزشک استفاده کنید . 
و بلاخره اینکه ؛ چنانچه به بیماری های عفونی و انگلی مبتلا می باشید آنها را درمان کنید. این بیماری ها عموما اشتها را کاهش و مصرف انرژی را افزایش می دهند .
نکته : بیماری پرکاری تیروئید اگرچه اشتها را زیاد می کند اما با افزایش مصرف انرژی موجب لاغری می شود و باید آن را درمان نمود .
بیاد داشته باشید : استرس و تحرک کمتر ، مصرف ویتامین های افزایش دهنده اشتها ، نرمش سبک و مصرف آب میوه و خرده خواری زیاد در طول روز و خوردن دسر بعد از ناهار و شام و بتدریج غذای خود را افزایش دهید.

رژیم غذایی ویژه افراد بسیارکم خوراک

توصیه های روزانه در دوران رژیم
روزانه دو لیوان آب میوه بنوشید.
در طول روز خرده خواری زیاد داشته باشید.
قند ، شکر ، خرما و سایر مواد قندی را در حد متعادل مصرف کنید.

داروهای مرتط با افزایش وزن :  کربو+پروپاتیرا ، شکلات پاتیرا ، کربوپاتیرا

محصولات مشتق خون

خون بین 7 تا 8 درصد وزن بدن را تشکیل داده و حجم آن در یک فرد بالغ بطور متوسط 5 لیترمی­باشد. خون به واسطه گردش در داخل رگ­های خونی عامل اصلی توزیع مواد غذایی،اکسیژن و حرارت در بدن و انتقال دی اکسید کربن و مواد زاید حاصل از فعالیت سلول­ها ازبافت­ها به ارگان­های دفعی است. خون همچنین هورمون­های مترشحه از غدد داخلی را بهارگان­های مورد نظر حمل می­کند.

 

 انواع محصولات خون

انواع محصولات خون عبارتند از خون کامل، گلوبول­های قرمز و سفید، پلاکت، پلاسما کههرکدام برای درمان بیماری­ها و صدمات مختلف مفید است. به غیر از پلاسما، دیگر محصولاتخونی فاسد شدنی هستند. هرکدام از مشتقات خون کاربردهای متفاوتی داشته از جملهاینکه از گلوبول­های قرمز در درمان کم خونی، از پلاکت­ها برای بیماران مبتلا به سرطان و ازپلاسما برای درمان بیماران با سوختگی استفاده می­شود. جمع­آوری خون نیاز به یک تلاشمستمر داشته و فاکتورهایی نظیر راحتی، ریسک و در دسترس­پذیری می­تواند برای اهدا­کنندگان تاثیرگذار باشد. با این وجود برای پاسخگویی به تقاضا می­بایست به اندازه نیاز خونجمع­آوری گردد.

اجزا خون عبارتند از:

بخش مایع یا پلاسما : یک مایع زرد کهربایی است که حاوی آب، املاح، مواد غذایی،هورمون­ها، مواد انعقادی و سایر مواد محلول می­باشد که حدود 55 % حجم خون راتشکیل می­دهد.

بخش سلولی : سلول­های خون حدود 45 % حجم خون را تشکیل می­دهند و خودشامل سه دسته سلول می­باشد:

گلبول­های قرمز:  سلول­هایی هستند که کار اصلی آن ها انتقال اکسیژن از شش­هابه سلول­های بدن برای استفاده سلولها و برداشت دی اکسید کربن از سلول­ها وحمل آن­ها به شش­ها برای دفع به محیط خارج از بدن می باشد.

گلبول­های سفید:  گلبول­های سفید در برابر حمله موجودات ذره­بینی به بافت­ها و یابه جریان خون، از بدن دفاع می­کنند.

پلاکت­ها:  پلاکت­ها اجزای سلولی کوچکی هستند که در عمل انعقاد خون شرکتمی­کنند.

برخی از اجزای خون مانند پلاکت­های خون را نیز می­توان به طور مستقیم از اهدا کننده بدونگرفتن خون کامل دریافت کرد. در این حالت اهداکننده به یک دستگاه آفرزیس که خون اهدا­کننده را به گردش در می­آورد وصل می­شود. این دستگاه می­تواند اجزای مورد نیاز را از خونجدا کند در حالی که اجزای باقیمانده به اهداکننده برگشت داده می­شود. استخراج پلاکتبا این فرآیند پر­هزینه­تر از استخراج آن از خون کامل است.  از دیگر ویژگی­های خون و فرآورده­های حاصل از آن دوره عمر آنها می­باشد. دوره عمر عبارت است از مدت زمانی­که که یکمحصول قابل استفاده می­باشد. به همین خاطر فرآورده­های خون در دسته محصولات فاسدشدنی قرار می­گیرند. بر این اساس پلاکت کمترین طول عمر را در بین فرآورده­هایخون دارا می باشد. مهمترین دلیلی که دوره عمر پلاکت 7 روز در نظر گرفته می­شود ایناست که سلول­های پلاکتی در بدن انسان بیش از 7 روز زنده نمی­مانند. از طرف دیگربیشترین طول عمر مربوط به فرآورده­های پلاسمایی می­باشد که در مدت 12 ماه پس ازتولید نیز قابل استفاده هستند.

خون تازه ممکن است برای بیماران خاصی نظیر نوزادان درخواست شود. هرچند ارائه دلیلموجه برای استفاده از خون تازه مشکل است، اما علت استفاده از آن را می توان دارا بودنبالاترین ظرفیت حمل اکسیژن دانست. گاهی اوقات خون تازه برای نوزادان به کار می­رود، زیرانوزادان درصد بالای هموگولوبین جنینی هستند و این نوع هموگلوبین به خوبی هموگلوبینبالغین اکسیژن را در بافتها آزاد نمی­کند. علاوه بر این چون خون تزریقی بخش بزرگی از خوننوزاد را تشکیل می­دهد خون تازه کمتر از 7 روز حائز اهمیت بالینی است. بر همین اساستعویض خون روش دیگری است که برای استفاده از خون کمتر از 7 روز مناسب است. امروزهتعریف خون تازه ممکن است متفاوت باشد. در بانک­های خون جدید و امروزی آزمایشاتگسترده­ای بر روی فرآورده­های خونی قبل از انتقال آنها به منظور حصول اطمینان از ایمنیکامل آنها انجام می­شود. به همین دلیل انتقال خون مناسب و ایمن کمتر از 72 ساعت بعداز خون­گیری مشکل است. از خونی که 3 تا 7 روز از زمان جمع آوری آن بیشتر نگذشته برایبیماران خاصی که نیاز به خون تازه دارند می­توان استفاده نمود.

داروهای مرتبط با مشتقات خون : فیبرینوژن

گیاهان دارویی

گیاهان خشک را باید دور از نور نگه داشت تا از اکسید شدن مواد آن و تبخیر شدن اسانس آن ها جلوگیری شود. هم چنین برای جلوگیری از کپک زدن باید در جای هوادار، خشک و گرم به خشک کردن آن ها پرداخت. خشک کردن گیاهان در زیر هودهای فن دار و اطاق های آفتاب گیر و دارای در باز کاملا مناسب است.

خشک کردن گیاهان در مقدار زیاد می تواند در یک باغچه یا زمینی که رطوبت نداشته باشد با کمک یک فن دارای قدرت کم صورت گیرد.

برای خشک کردن گیاهان هیچ گاه نباید از محیط گاراژ و نظایر آن استفاده نمود؛ چون بوی بنزین و دود، آن ها را خراب می کند.

در شرایط مناسب ذکر شده، گیاهان می توانند حداکثر به مدت یک هفته خشک شوند. مدت بیش از این باعث کاهش بوی گیاهان و کم رنگ شدن آن ها می شود.

درجه ی حرارت مناسب اطاق برای خشک کردن گیاهان بین 20 تا 32 درجه ی سانتیگراد می باشد. برای نگه داری گیاهان خشک شده باید از ظروف شیشه ای رنگی یا چینی دردار استفاده کرد. ظروف باید تمیز و خشک باشند و در آن ها محکم باشد تا از کپک زدن آن ها جلوگیری شود. در صورتی که ظروف شیشه ای رنگی نباشند، بهتر است آن ها را در کمدهای تاریک قرار داد. تاریخ خشک کردن گیاهان را باید با برچسب روی ظرف نگه داری آن ها یادداشت نمود؛ چون گیاهان خشک شده در شرایط مناسب بین 12 تا 18 ماه قابل مصرف هستند.

گل ها:

گل ها بعد از طلوع آفتاب وقتی که شبنم ها تبخیر می شوند جمع آوری می شوند؛ چون که شبنم باعث افزایش رطوبت و پوسیدگی می شود، بهترین زمان برای اکثر گل ها هنگامی است که کاملا باز می شوند. البته استثناء نیز وجود دارد؛ برای مثال در مواردی باید گل ها قبل از باز شدن کامل جمع آوری شوند، مانند گل های پیرتر که خاصیت حشره کشی دارند و باید زود جمع آوری شوند. گلبرگ ها چون به سرعت خراب می شوند باید آن ها را در یک سطح مانند سینی خشک نمود.

در مورد گل های ریز و کوچک مانند اسطوخودوس(لاواندار) مانند دانه ها عمل می کنیم؛ به این گونه که قبل از ریختن گل ها، از حدود 20 سانتی متر سرشاخه ی گلدار را جدا نموده و آن را به طرف پایین آویزان می کنیم.

در خشک کردن گیاهان باید دقت نمود که کلیه ی حشرات یا ناخالصی ها را جدا کنیم و گل ها را روی کاغذ خشک کن یا روزنامه خشک کنیم.

گل های خشک شده را باید در ظروف دربسته و چه بهتر که رنگی، بریزیم تا رطوبت، هوا و نور به آن آسیب نرساند. گل هایی را که دارای نهج(قسمت وسط) بزرگ می باشند باید بعد از جدا نمودن گل برگ ها، قسمت وسط را دور بیندازیم.

قسمت هوایی و برگ ها:

برگ های بزرگ مانند بابا آدم(بوردوک) رامی توان چید و به طور جداگانه خشک نمود؛ اما در برگ های کوچک مانند نعنا و باد رنجبویه، باید برگ را با ساقه خشک نمود.

برگ های خزان شونده(برگ ریز) را درست قبل از گل دادن باید چید و برگ گیاهان همیشه سبز مانند رزماری(اکلیل کوهی) را می توان در تمام طول سال چید.

در صورتی که کل قسمت هوایی مورد نیاز باشد، باید در نیمه ی گل دهی جمع آوری شوند تا در این زمان دارای ساقه، برگ، گل و دانه باشد.

برای خشک کردن می توان 8 تا 12 دسته ساقه ی برگ دار را با هم بسته و به سمت پایین آویزان نمود؛ سپس وقتی کاملا خشک شد و حالت شکنندگی پیدا کرد، آن ها را از ساقه جدا کرد. در صورتی که کلیه ی قسمت هوایی منظور باشد همه را با هم خرد کرده و در یک شیشه دردار و بهتر آن که رنگی باشد بریزیم.

پوست:

در فصل پاییز و قبل از این که صمغ ها و شیرابه ها آسیبی به پوست برسانند، پوست ها جمع آوری می شوند. هیچ گاه نباید به طور کامل پوست گیاهان را کند؛ مگر این که بخواهیم کل گیاه را به صورت تنتور دارویی استفاده کنیم. پوست را نباید با آب شست بلکه برای زدودن آلودگی های خارجی، حشرات و یا قارچ های پوست، باید این گونه مواد را از روی آن ها تمیز کرد؛ سپس آن ها را به قطعات کوچک 2 تا 3 سانتی متری تقسیم نمود و بر روی یک سطح مانند سینی خشک کرد.

میوه ها:

بهترین زمان جمع آوری میوه ها پس از رسیدن کامل و قبل از نرم شدن آن ها است. در غیر این صورت ضمن خشک شدن اثرات خود را از دست می دهند. میوه ها را باید در یک سطح قرار داد و پیوسته آن ها را پشت و رو کرد تا از کپک زدگی آن ها جلوگیری شود. در صورتی که میوه ها کپک داشته باشند باید آن ها را دور ریخت.

ریشه ها:

ریشه ها اکثرا در فصل پاییز و زمانی که قسمت هوایی گیاه در حال خشک شدن است جمع آوری می شوند. در بعضی گیاهان مانند گل قاصدک ریشه ی گیاه را باید در بهار جمع آوری نمود.

برای خشک کردن ریشه ها ابتدا باید آن ها را شست تا گرد و خاک و گل آن ها تمیز شود؛ سپس در صورت لزوم پوست آن ها را جدا نمود و در صورت درشت بودن، آن ها را به قطعات و قسمت های کوچک تری تقسیم کرد. البته این عمل بهتر است تا ریشه تازه و نرم است انجام شود؛ چون ریشه های خشک بسیار سخت شده و خرد کردن آن ها مشکل است.

تکه های خرد شده ی ریشه را باید در روی کاغذ خشک کن و بر روی یک سطح قرار داد و در محلی گرم یا اطاق آفتابی و یا در کنار پنجره ی آفتابی گذاشت تا خشک شوند.

دانه ها:

دانه ها را باید پس از رسیدن کامل جمع آوری کرد. اکثر دانه ها در فصل تابستان به طور کامل می رسند. چنان چه دانه های ریز و کوچک در روی سرشاخه قرار داشته باشند باید حدود 20 سانتی متر بالای ساقه را چید و به طرف پایین آویزان نمود تا خشک شوند. زیر ساقه باید کاغذ خشک کن قرار داد تا دانه هایی که خشک شده و می ریزند را جمع آوری نمود. چون دانه ها پس از رسیدن توسط پرندگان یا باد از بین می رود از این رو قبل از این باید آن ها را جمع آوری نمود. هم چنین دانه ها را نباید زیر نور مستقیم آفتاب خشک کرد.

پیازها:

بهترین زمان جمع آوری پیازها هنگامی است که قسمت هوایی کاملا خشک شود. البته در بعضی موارد مانند سیر قبل از پژمرده شدن کامل برگ ها به خاطر گم نشدن محل آن ها، باید به جمع آوری سریع آن ها پرداخت.

داروهای مرتبط با گیاهان دارویی : ریوکس