داروسرا ، اطلاعات دارویی

۴ مطلب در آذر ۱۳۹۴ ثبت شده است

۲۳
آذر

 آلرژی واکنش افراطی سیستم ایمنی بدن به عوامل مختلف و ماده ای است که به طور طبیعی بی ضرر است.
 
موادی مثل گرده گیاهان، برخی داروها، مو و پشم و پر حیوانات، گرد و غبار هوا، بعضی غذاها و نیش حشرات. این مواد آلرژی زا باعث می‌شوند که سیستم ایمنی بدن، بیش از حد فعال شود و علائم حساسیت را در بدن ایجاد کند. آلرژی‌های فصلی، یکی از انواع شایع آلرژی‌هاست. حساسیت فصلی یکی از مشکلاتی است که برخی از افراد در فصل بهار و پاییز به آن مبتلا می‌شوند.

ژنتیک از موثر‌ترین عوامل ابتلا به حساسیت است. به عبارت ساده‌تر، اگر یکی از والدین به هر نوعی از آلرژی مبتلا باشد، ابتلای یک فرزند از ۳ فرزندش به این بیماری دور از انتظار نخواهد بود. در صورتی که هر دو والد به حساسیت مبتلا باشند، احتمال ابتلای ۷ فرزند از ۱۰ فرزند آن‌ها به این مشکل وجود دارد.

علائم آلرژی شامل آبریزش بینی، ریزش اشک، سرفه، عطسه و اشکال در تنفس، گرفتگی بینی، عطسه، خارش و تورم پوست، پوست خشک و قرمز و حتی بروز جوش‌های پوستی است که بستگی به واکنش افراد نسبت به آن ماده آلرژی زای خاص دارد.

هر چقدر تماس فرد با ماده آلرژی زا بیشتر باشد، بیشتر احتمال دارد که نسبت به آن حساسیت نشان دهد. حساسیت فصلی در چشم موجب ورم ملتحمه، قرمزی، تورم و اشک ریزش و حساسیت به نور، در دستگاه تنفسی فوقانی باعث گرفتگی، خارش و آب ریزش بینی و در دستگاه تحتانی تنفسی موجب سرفه، احساس کمبود هوا خس خس، تنگی نفس و در بینی  احساس خارش در بینی و  گلو ، سقف دهان و گوش ها، کاهش تمرکز و احساس ناخوشى و خستگی و عصبی شدن می شود.

علائم آلرژی

علائم بینی: آبریزش بینی، گرفتگی بینی، عطسه های مکرر و خارش بینی

علائم چشمی: خارش چشم، قرمزی، تورم، اشک ریزی و حساسیت به نور

علائم تنفسی: احساس کمبود هوا و تنفس همراه با صدای خس خس
 
علائم عمومی در بدن: خستگی و عصبی شدن

شایع ترین علامت در این بیماران عطسه های مکرر است که برای مدت طولانی گریبانگیر این افراد می شود. علاوه بر آن، گرفتگی بینی و آبریزش بینی نیز از دیگر علائم این بیماری است.

این بیماری، جزء بیماریهای شایع به شمار می رود. همچنین این بیماری با آسم نیز همراهی دارد و مواردی که فرد در آن به هر دو بیماری مبتلا است کم نیست.

اگر چه هنوز علت این که چرا آلرژی در برخی افراد بیشتر شایع است، معلوم نیست، ولی استعداد ابتلا به آلرژی (واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن) معمولاً در افراد بعضی از خانواده ها بیشتر است. هیچ کسی با بیماری آلرژی متولد نمی‌شود، ولی زمینه ابتلا به آن، ارثی است.

آلرژی‌ها معمولاً در دوران کودکی شروع می‌شوند، ولی ممکن است در هر سن دیگری هم آغاز شوند. میزان حساسیت‌ها با افزایش سن کاهش می‌یابد، ولی ممکن است بعدها مجدداً عود کند.با دوری از مواد آلرژی زا و مصرف منظم داروها تحت نظر پزشک، می‌توان آلرژی را کنترل و درمان کرد.

توصیه های مراقبت از خود:


-  هنگامی که میزان گرده گیاهان در هوا زیاد است، از منزل خارج نشوید که اغلب در بعد از ظهرهای خشک و خنک این گونه است، ولی میزان این گرده‌ها در هوای سرد و مرطوب (بعد از باران) به طور عجیبی کاهش می‌یابد.

-  هنگام راه رفتن بر روی چمنزار و انبوه برگ‌های ریخته شده از درختان به صورتتان ماسک بزنید، زیرا در این حالت، گرده گیاهان و اسپور قارچ‌ها در هوا زیادند.

-  هنگام رانندگی، تهویه ماشین را روشن کنید تا مانع از ورود هوای بیرون به داخل ماشین که مملو از مواد آلرژی زاست شود.

 مواقعی که در اطراف شهر هستید، پنجره‌های ماشین را ببندید. زمانی که در فضاهای بسته ای مانند خودروها قرار دارید باید شیشه ها را به طور کامل بالا بیاورید تاکمتر در معرض گرده ها قرار بگیرید.

-  اگر نسبت به حیوانات آلرژی دارید، آنها را داخل اتاق نیاورید و هنگام دست زدن به آنها ماسک بزنید، یا اینکه در کل، حیوانی در منزل نگه ندارید.

- اگر نسبت به گرد و غبار حساسیت دارید، کف اتاق‌ها را با جاروبرقی جارو بزنید و با دستمال مرطوب، گرد و خاک وسایل را پاک کنید.

-  اگر کولرتان آبی است حتماً باید هر سال پوشال آن را عوض کنید، زیرا رشد قارچ ها در پوشال و تنفس آن موجب تشدید آلرژی می شود، اگر از کولر آبی استفاده می کنید احتمالا به سرما آلرژی دارید، بهترین راه پیشگیری این است که در معرض باد مستقیم کولر قرار نگیرید، استفاده از آنتی هیستامین نیز مفید است.

 -  شست وشوی بینی با سرم نمکی به باز ماندن راه های هوایی کمک زیادی می کند، استفاده از درمان موضعی اسپری های بینی بسیار کمک کننده است، 2 هفته قبل از شروع علایم با کمک درمان کم عارضه و کم هزینه ی اسپری ( کلرید سدیم )، می توانید از بروز علایم پیشگیری کنید.

-  اگر می توانید باید محل زندگیتان را تغییر دهید، در غیر اینصورت باید از ماسک فیلتر دار استفاده کنید.

-  افرادی که دچار خلط گلو هستند و مکرراً احساس صاف کردن صدا دارند و احساس وجود خلط می کنند، اغلب هیچ مشکلی در ریه و سینوس ندارند و مشکل اصلی برگشت اسید معده است که معمولاً با پرهیز غذایی و تغییر زمان خوردن و خوابیدن مشکلات به حداقل می رسد.

در این مورد اگر با مراجعه به پزشک حاذق علایم سینوزیت ، آلرژی و علایم ریوی رد شد، بیمار احتمالاً دچار رفلاکس اسید معده به مری است، باید غذای کم حجم و کم چرب استفاده کند، چای کمرنگ بخورد و مصرف مواد غذایی که حاوی مواد رنگی و افزودنی و نگهدارنده است مانند سوسیس ، کالباس، سس و نوشابه را محدود کند و 2 ساعت قبل از خواب چیزی نخورد، هنگام خواب هم از ناحیه کمر به بالا شیب داشته باشد، با مصرف کوتاه مدت داروی آنتی اسید خلط و بوی دهان هم برطرف می شود.البته باید ابتدا بررسی شود در صورت تشخیص رفلاکس از این درمانها کمک بگیرد.

-از تهویه کننده های هوا و فیلترها استفاده کنید. در فصل آلرژی پنجره ها را ببندید و دستگاه تهویه را روشن کنید. در فضای خیلی مرطوب با استفاده از دستگاه رطوبت زدا هوا را خشک نگه دارید چون رطوبت زیاد باعث رشد هاگها و قارچ ها می شود و آلرژی را تشدید می کند.

- به جای فرش و قالی از کف پوش استفاده کنید. قالی ها محل تجمع گرد وغبار و گرده ها و سایر عوامل آلرژی زا هستند. کارهای باغ داری و گل کاری را به زمان پس از گرده افشانی و بعد از پایان فصل آلرژی موکول کنید.

 - در صورتى که مى‌دانید به چه گرده گیاهى حساس هستید سعى کنید در فصل گرده افشانى آن گیاه از رفتن به محلهاى رویش آن گیاه خوددارى کنید. از عینکهاى آفتابى براى جلوگیرى از وارد شدن گرده‌ها به چشمهایتان استفاده کنید.

-  اگر در محل زندگی‌تان گرده‌هاى گیاهى در فضا پراکنده مى‌شوند، درها و پنجره‌هاى اتاق خوابتان را در وسط صبح (حدود ساعت ۱۰) و ابتداى غروب (حدود ساعت ۷) بسته نگه دارید چرا که معمولاً در این ساعتها اوج گرده افشانى گیاهى صورت می‌گیرد.

-  براى درمان علائم از قرصهاى آنتى هیستامین و اسپری‌هاى ضد التهابى بینى استفاده مى‌شود. اسپرى‌ها یا قطره‌هاى بینى ضد التهاب، با کاهش تورم پوشش درون بینى گرفتگى بینى را برطرف مى‌کنند. اسپرى‌ها یا قطره‌هاى بینى ضد آلرژى با پوشش بینى و چشم مانع اثر عامل آلرژی‌زا مى‌شوند.

- همچنین در موارد مقاوم از اسپری‌های بینی استفاده می‌شود که با جلوگیری از آزاد شدن هیستامین در بدن از بروز علائم آلرژی ممانعت می‌کند. اگر گرفتگى بینى باعث ناراحتى چندانى نشود، قرص یا اسپرى‌هاى ضداحتقان خیلى مفید نیستند.

-نوشیدن مایعات عوارض حساسیت های تنفسی فصلی را کاهش می دهد. رییس مرکز بهداشت استان مرکزی گفت: نوشیدن زیاد مایعات در کاهش عوارض حساسیت های تنفسی فصلی و آثار آلرژی موثر است. نوشیدن مایعات فراوان میزان ترشحات تنفسی حساسیت را رقیق کرده و عامل حساسیت زا اثر کمتری بر بدن می گذارد.

-  نگهداری گلدانهای کوچک در فضای منزل، پر پرندگان خانگی و نگهداری حیواناتی مانند جوجه، اردک، گربه، سگ و غیره در محیط زندگی افراد حساس به مواد آلرژی زا را با مشکل مواجه می کند.

- مهمترین راه برای درمان یا کنترل حساسیت‌های فصلی، از بین‌بردن عامل ایجادکننده حساسیت است. اگر واکنش‌های آلرژیک و ایمونولوژیک بیش از حد طبیعی، خفیف یا حتی متوسط باشند ممکن است برای درمان آن به استفاده از داروهای مختلف نیاز نباشد. یعنی متخصص برای سرکوب‌ سیستم ایمنی برای مدتی کوتاه و از بین‌بردن عوارض حساسیت، دارو تجویز می‌کند.

-   مصرف مکمل‌های غذایی مختلف از جمله مکمل آهن، روی، کلسیم یا... نمی‌تواند باعث درمان یا حتی کنترل کامل آلرژی‌های فصلی شود. البته ممکن است برخی از موادغذایی بتوانند در تشدید یا تخفیف علایم حساسیت موثر باشند اما هیچ‌کدام از خوراکی‌ها و عناصر نمی‌توانند کاملاً باعث از بین رفتن این بیماری شوند. از طرف دیگر ما نمی‌توانیم خوراکی خاصی را معرفی کنیم و بگوییم که همه افراد مبتلا به حساسیت می‌توانند با حذف آن، بیماری خود را سرکوب کنند چون ممکن است نوع حساسیت به موادغذایی از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

- فردی که به حساسیت فصلی مبتلاست یا سابقه ابتلا به آن را دارد، باید تا می‌تواند دور ادویه‌ها، غذاهای تند، بودار، خوراکی‌های فرآوری‌شده (مانند سوسیس، کالباس و...) و غذاهای سرخ‌کردنی را خط بکشد.

-  البته به یاد داشته باشید که این غذا‌ها اصلاً نمی‌توانند عامل اولیه ابتلا به حساسیت فصلی باشند و مصرف آن‌ها ممکن است فقط شرایط فرد مبتلا به حساسیت را بد‌تر و علایم حساسیتش را شدید‌تر کند.

- بین خوراکی‌های مختلف، مصرف میوه‌ها و سبزی‌های تازه و آب می‌تواند کمی عوارض حساسیت فصلی را کاهش دهد. 

- ممکن‌است مصرف برخی میوه‌ها مانند کیوی یا برخی از صیفی‌ها مانند بادمجان یا گوجه‌فرنگی باعث تشدید واکنش‌های آلرژیک شود. البته این موضوع به حساسیت‌های فردی هم مربوط است. یعنی گاهی برخی مبتلایان به حساسیت فصلی اصلا به میوه یا صیفی‌هایی که نام بردیم، حساسیت نداشته باشند یا برخی مبتلایان به میوه‌های بیشتری واکنش نشان دهند.

- آزمون‌های حذف موادغذایی از ساده‌ترین راه‌های کنترل و درمان حساسیت فصلی در افرادی است که برای اولین‌بار به این بیماری مبتلا شده‌اند. یعنی این افراد باید هر روز یکی از خوراکی‌های فصلی موجود در برنامه‌غذاییشان را حذف کنند تا به نتیجه موردنظر که‌‌ همان شناسایی خوراکی آلرژن است، دست پیدا کنند.

- اگر فردی برای اولین‌بار غذاهای دریایی مانند ماهی یا میگو مصرف کند یا پس از سال‌ها این غذا‌ها را بخورد، ممکن است به آن‌ها حساسیت نشان دهد یا علایم حساسیت او شدید‌تر شود، بنابراین این گروه از افراد باید ماهی یا میگو را برای مدتی از برنامه‌غذاییشان حذف کنند تا شرایطشان بهبود یابد.

10 قانون "ضد آلرژی"  

1 - استفاده از رژیم غذایی محتوی ویتامینهای گروه C، B و K

2- اجتناب از غذاهایی که دارای "رایحه های طبیعی" هستند. در میان موادی که در این گروه جای می گیرند می توان به عسل و گرده گلها اشاره کرد.

3- عدم استفاده از دارو بدون مشورت با پزشک. افرادی که از آلرژی رنج می برند بیش از دیگران به داروهای شیمیایی حساس هستند.

4 عدم استعمال دخانیات و دوری جستن از محیطهای ویژه افراد سیگاری، چرا که مخاطهای بینی و چشم می توانند تحریک شوند.

5  خوابیدن حداقل 8 ساعت در شب

6- تغذیه مناسب

7- استراحت و دور شدن از کار حداقل به مدت یک ربع ساعت در زمانی که فرد احساس خستگی می کند.

8- انجام فعالیتهای فیزیکی هفتگی

9- رسیدگی به کارهای شخصی در اوقات فراغت

10- عدم مبارزه با احساسات شخصی و بروز دادن احساسات در برقراری ارتباط با دیگران. درحقیقت احساسات سرکوب شده، استرسهای روحی و جسمی، زندگی بی نظم و.. فاکتورهایی هستند که سیستم ایمنی را خلع سلاح می کنند و موجب نفوذ بیشتر آلرژی می شوند.


داروهایی که برای درمان آلرژی کاربرد دارند: نازالیز

  • ادمین سایت
۱۳
آذر

آکنه منافذ بسته شده غدد چربی(دانه‏ های سرسیاه و سرسفید)، جوش‏ ها و ضایعات عمیق ‏تر(کیست‏ ها یا ندول‏ ها) است که در صورت، گردن، سینه، پشت، شانه‎ ها و حتی بازوها بروز می‏ کنند. کم و بیش اکثر نوجوانان به آکنه مبتلا می‏ شوند. با این ‏حال این بیماری به گروه سنی خاصی محدود نمی ‏شود و بزرگسالان حتی تا 40 سالگی نیز می ‏توانند به آن مبتلا شوند.

به گزارش ایسنا، اگر چه آکنه معمولاً بعد از چند سال خود به خود خوب می ‏شود ولی نمی ‏توان آن را به حال خود رها کرد. زیرا از آکنه ‏ای که درمان نشود، ممکن است تا پایان عمر جوشگاه‏ هایی بدشکل بر روی پوست بماند. البته این جوشگاه ‏ها نیز قابل ترمیم می‏ باشند.

اگر چه آکنه بیماری وخیمی نیست، اما می‏ تواند باعث بدشکل شدن صورت و در نتیجه ناراحتی روحی بیمار گردد. همچنین در موارد حاد و شدید، موجب پیدایش جوشگاه‏ های بسیار بدشکل و دایمی می ‏شود. باید در نظر داشت که حتی موارد ملایم آکنه نیز می ‏توانند موجب پیدایش جوشگاه‏ ها شوند.

چه عواملی در ایجاد یا تشدید آکنه موثرند؟

بهداشت پوست:

آکنه به خاطر آلودگی و کثیفی پوست به وجود نمی ‏آید. ماده موجود در نوک جوش‏ های سرسیاه را چربی خشک شده و سلول ‏های مرده تشکیل می ‏دهند که منفذ خروجی فولیکول مو را مسدود کرده ‏اند. برای مراقبت طبیعی از پوست، روزی دو بار صورت خود را با صابون ملایم و آب ولرم بشویید. شستشوی زیاد ممکن است سبب بدتر شدن آکنه شود. شستشوی مرتب سر با شامپو نیز توصیه می ‏شود. اگر موهای شما چرب هستند، شاید لازم باشد که دفعات شستشو را افزایش دهید. متخصص پوست می ‏تواند در انتخاب شامپو و صابون مناسب به شما کمک کند.

مردانی که مبتلا به آکنه هستند، باید هم ریش ‏تراش برقی و هم تیغ را امتحان کنند و هر کدام را که راحت‏ تر است و جوش کمتری ایجاد می ‏کند، انتخاب نمایند. اگر شما از تیغ استفاده می ‏کنید، قبل از اصلاح، موی صورت تان را کاملاً با آب گرم و صابون شسته و نرم کنید و سپس اصلاح کنید. برای جلوگیری از زخمی شدن جوش ‏ها، ریش تان را خیلی از ته نتراشید. صورت تان را فقط وقتی که واقعاً لازم است اصلاح کنید. همیشه تیغ نو و تیز به کار ببرید.

رژیم غذایی:

غذاهایی که می‏ خورید نقشی در ایجاد آکنه ندارند. متخصصین پوست در مورد اهمیت رژیم غذایی در درمان آکنه عقاید متفاوتی دارند اما مسلم و قطعی است که رعایت یک رژیم غذایی شدید و سخت هیچ تأثیری در بهبود آکنه شما نخواهد داشت. از سوی دیگر، بعضی از مردم دریافته‏ اند که بعضی از غذاها باعث بدتر شدن آکنه در آن ‏ها می ‏شوند. در این صورت، از خوردن این گونه غذاها باید اجتناب کرد. به خاطر داشته باشید که در قضاوت عجله نکنید. آکنه به خودی خود فراز و نشیب ‏های زیادی دارد و گاهی بدتر و گاه بهتر می ‏شود. داشتن یک رژیم غذایی متعادل حاوی کلیه مواد غذایی لازم برای رشد، به خصوص در سنین نوجوانی و جوانی از اهمیت زیادی برخوردار است.

نور خورشید:

برنزه شدن پوست می‏ تواند آکنه را مخفی کند ولی فواید آن زودگذر است. از سوی دیگر نور خورشید موجب پیری زودرس پوست شده و می ‏تواند به پیدایش سرطان در پوست منتهی شود، لذا باید از تماس زیاد با نور خورشید، استفاده از چراغ ‏های خورشیدی، آفتاب سوختگی و برنزه شدن زیاد برحذر باشید. بهتر است از یک ضدآفتاب مناسب برای پوست ‏های آکنه‏ ای استفاده کنید.

فرآورده‏ های آرایشی:

اگر از کرم‏ پودر یا کرم مرطوب کننده استفاده می ‏کنید به دنبال آن هایی باشید که فاقد چربی(Oil-Free) هستند و تنها به این که پایه آبی (Water- Based) داشته باشند، اکتفا نکنید. فرآورده‏ هایی را انتخاب کنید که غیرآکنه ‏زا (Non- Acnegenic) و غیر کومدون ‏زا (Non-Comedogenic) باشند.

هر شب مواد آرایشی را با آب و صابون(و اگر صابون‏ ها پوست تان را خشک می ‏کنند، با شیر و لوسیون مناسب پوست‏ های آکنه ‏ای) از روی پوست تان پاک کنید.

یک لوسیون پوشاننده با رنگ ملایم(فرآورده‏ هایی که قرمزی، التهاب و جای آکنه را می ‏پوشانند)، می ‏تواند به خوبی و در نهایت سلامت ضایعات پوست تان را از نظرها مخفی نگه دارد. برای این منظور پودرهای مایع با پایه بدون روغن(Oil- Free) مناسب هستند.

در موقع استفاده از فیکساتورها، اسپری‏ ها و ژل ‏های مو، صورت تان را بپوشانید. در صورت پاشیده شدن اسپری یا ژل مو بر روی پوست صورت، ممکن است به دلیل حساسیت به مواد آرایشی آکنه به وجود آید.

درمان

درمان آکنه یک فرآیند مداوم و طولانی است. تمام درمان ‏های آکنه بر پیشگیری از بروز ضایعات جدید متکی هستند. ضایعات موجود باید خودشان بهبود یابند و این بهبودی، زمان می‏ طلبد. تا یک ماه پس از شروع درمان مناسب و موثر، بیشتر از 10 درصد بهبودی در ضایعات، مورد انتظار نمی‏ باشد و کنترل کامل ضایعات تا شش ماه می ‏تواند طول بکشد. اگر جوش‏ ها پس از 6 تا 8 هفته بهتر نشدند، شاید لازم باشد روش درمان شما تغییر کند.

روش درمانی که توسط متخصص پوست و مو پیشنهاد می ‏شود، بسته به نوع آکنه تفاوت خواهد داشت. به ندرت، مصرف محصولات آرایشی و بهداشتی پوست و یا داروهای خوراکی، ضایعات شبیه آکنه ایجاد می ‏کنند.

همچنین آکنه می ‏تواند به دلیل اختلالات هورمونی در بدن نیز به وجود آید. آگاه کردن پزشک از نوع موادی که به پوست تان می‏ مالید و یا نوع داروهایی که مصرف می‏ کنید می ‏تواند در انتخاب روش صحیح درمان آکنه بسیار حائز اهمیت باشد. تغییرات عادت ماهیانه در زنان نیز در آکنه موثرند و باید پزشک را از آن ها آگاه کرد.

بسیاری از کرم‏ ها و لوسیون ‏های ضدآکنه غیر نسخه ‏ای موجود در بازار به درمان موارد خفیف آکنه کمک می ‏کنند. با این وجود بعضی از این فرآورده‏ ها در صورت مصرف مداوم موجب خشکی پوست می ‏شوند. اگر از این گونه محصولات استفاده می ‏کنید، به دقت دستورالعمل آن را مطالعه و بر اساس آن عمل کنید.

ممکن است متخصص پوست برای تان کرم‏ های موضعی و لوسیون ‏هایی از قبیل "اسید ویتامین ‏آ" و " بنزوئیل پراکسید " را تجویز کند تا منافذ بسته شده را باز کنند و تعداد باکتری ‏های روی پوست را کاهش دهند. این داروها ممکن است موجب خشکی و پوسته پوسته شدن پوست تان شوند. متخصص پوست روش صحیح کاربردی این فرآورده ‏ها و نیز چگونگی مقابله با عوارض جانبی آن ها را به شما توضیح خواهد داد.

همچنین آنتی ‏بیوتیک ‏هایی هم موجود هستند که به صورت موضعی بر روی پوست به کار برده می‏ شوند. از این داروها برای درمان مواردی از آکنه که چندان حاد نیستند استفاده می ‏شود. زمانی که آکنه به صورت توده ‏های قرمز و ملتهب خود را نشان می ‏دهد، ممکن است متخصصین پوست با تزریق مستقیم بعضی داروها در داخل ضایعه، به بهبود آن کمک کنند. پزشک شما ممکن است تصمیم به تخلیه جوش ‏ها و یا دانه ‏های سرسیاه و سرسفید بگیرد، ولی هیچ وقت خودتان اقدام به فشردن، کندن یا تخلیه محتویات جوش نکنید؛ زیرا ممکن است به تشدید تورم و التهاب و به جای گذاشتن جوشگاه منجر شود.

آنتی بیوتیک ها

آنتی ‏بیوتیک ‏های خوراکی از قبیل داکسی سیکلین، تتراسیکلین یا اریترومایسین اغلب در موارد متوسط یا شدید آکنه و به خصوص وقتی تعداد زیادی جوش بر روی پشت و قفسه سینه وجود دارد، تجویز می ‏شوند. این آنتی‏ بیوتیک ‏ها تعداد باکتری‏ های موجود در فولیکول را کاهش داده و ممکن است مستقیماً موجب کاهش قرمزی جوش نیز بشوند.

بر اساس گزارش مرکز آموزش و پژوهش بیماری های پوست و جذام، در زمان مصرف آنتی‏ بیوتیک ‏های خوراکی، بعضی زنان ممکن است دچار عفونت ‏های قارچی دستگاه تناسلی شوند. در این صورت ضمن قطع مصرف آنتی‏ بیوتیک، باید به پزشک خود مراجعه کنند تا عفونت قارچی را درمان کند. توجه داشته باشید که آنتی ‏بیوتیک ‏های خوراکی برای درمان آکنه باید مدت طولانی مصرف شوند. مصرف طولانی این داروها اگر با تجویز و تحت نظر متخصص پوست باشد، عوارض جانبی مهمی نخواهد داشت و ترس بی جا از عوارض این داروها باعث اختلال در روند درمان خواهد شد. زنانی که قرص ضد بارداری خوراکی مصرف می‏ کنند ممکن است متوجه بهبودی چشمگیر در آکنه خود بشوند. حتی گاهی قرص ‏های ضدبارداری خوراکی به طور اختصاصی برای درمان آکنه به کار برده می ‏شوند.

یک نکته مهم که باید در نظر گرفته شود این است که آنتی‏ بیوتیک‏ های خوراکی ممکن است موجب کاهش تأثیر و کارآیی قرص‏ های جلوگیری از بارداری بشوند. این عارضه اگرچه شایع نیست ولی احتمال آن وجود دارد و به خصوص اگر تغییر در عادت ماهیانه ایجاد شود، حتماً باید به پزشک مراجعه کرد.

مانند سایر داروها، در صورت حاملگی یا شیردهی حتماً در مورد مصرف و عدم مصرف آنتی ‏بیوتیک ‏ها با پزشک خود مشورت کنید.

در موارد آکنه شدید ممکن است داروهای دیگری هم به صورت خوراکی تجویز شوند. یکی از آن ها هورمون‏ های جنس مونث و یا داروهایی هستند که سبب کاهش اثرات هورمون ‏های مردانه می ‏شوند.

یک داروی خوراکی دیگر که برای آکنه بسیار مقاوم، تجویز می ‏شود، ایزوترتینوئین(با نام تجاری آکوتان) است. بیمارانی که این دارو را مصرف می ‏کنند باید کاملاً به عوارض جانبی آن آگاه باشند. معاینات پزشکی و بررسی‏ های آزمایشگاهی مکرر برای پیگیری سیر درمان و جلوگیری از عوارض ناخواسته در حین مصرف این دارو ضروری است. جلوگیری از حاملگی الزامی است، زیرا مصرف این دارو در زمان بارداری آثار غیر قابل جبرانی بر روی جنین خواهد داشت. نکته مهم در مورد این دارو، کامل کردن دوره درمان است زیرا در غیر این صورت احتمال عود آکنه به دنبال قطع دارو زیاد می ‏باشد.

درمان جوشگاه های آکنه

متخصصین پوست برای درمان جوشگاه‏ های آکنه از روش ‏های مختلفی استفاده می ‏نمایند. به عنوان نمونه می ‏توان از لیزر، تراشیدن پوست و لایه ‏برداری(پیلینگ شیمیایی) برای صاف کردن جوشگاه‏ های فرو رفته نام برد. با تزریق کلاژن یا چربی نیز می ‏توان جوشگاه را صاف نمود. با استفاده ی مناسب از مجموعه این روش ‏ها می ‏توان به طور قابل ملاحظه‏ ای جوشگاه‏ ها را ترمیم نمود.

لزوم مراقبت دقیق و مرتب از پوست

صرف نظر از درمان اختصاصی که پزشک تان برای شما تجویز می ‏کند، به خاطر داشته باشید که شما بایستی مراقبت از پوست تان را مادامی که دوره آکنه خاتمه نیافته، ادامه دهید. هیچ درمان سریع یا دایمی برای آکنه وجود ندارد ولی این بیماری قابل کنترل است و درمان مناسب، مانع از بر جای ماندن جوشگاه‏ های بدشکل بر روی پوست می‏ شود.

دارو هایی که برای درمان اکنه و بسته شدن منافذ چربی پوست تجویز میشوند عبارتند از :

ایزوترتینوئین,مارینتول,آسیترتین,استراتادرم,آلفا,رژودرم,اداپالن,اکبر 1,کلسی پوتریول,پاراآمینوبنزوییک اسید,پیمکرولیموس,سیلورسولفادیازین



  • ادمین سایت
۰۹
آذر

عفونت گوش یکی از شایع‌ترین نوع عفونت‌ها است که به دو صورت عفونت گوش میانی و التهاب خارجی خود را نشان می‌دهد. عفونت گوش در میان کودکان به مراتب بیشتر از بزرگسالان است و شاید کامل نبودن سیستم ایمنی بدن، دلیل اصلی شایع بودن این عفونت در میان کودکان باشد.

بجز عوامل ویروسی و باکتریایی، علایم شایع دیگری نیز باعث ایجاد التهاب در گوش میانی و خارجی می‌شود که همراه با راههای پیشگیری و درمان، در ادامه مطلب به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

عفونت گوش خارجی



عفونت گوش خارجی نوعی التهاب در گوش خارجی است و بدلیل شایع بودن در میان شناگران، گوش شناگران خوانده می‌شود. علت اصلی این نوع التهاب دردناک، باقی ماندن آب در گوش و در نتیجه فراهم شدن محیط مناسب برای رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها است. از دیگر علل آن می‌توان به خاراندن و ملتهب کردن مجرای شنوایی با گوش پاک‌کن، استفاده زیاد از مواد شیمیایی مانند رنگ مو و اسپری، وجود زخم و یا ضایعات پوستی نیز اشاره کرد.

عفونت گوش میانی


مهمترین علت بروز عفونت گوش میانی، اختلال در عملکرد شیپور استاش است. شیپور استاش کانالی است که گوش میانی را به حلق متصل می‌کند. کار اصلی این کانال متعادل کردن فشار هوا و مایعات است. عوامل بسیاری باعث ایجاد اختلال در عملکرد شیپور استاش می‌شوند. از جمله سرماخوردگی، آنفولانزا و آلرژی که می‌توانند باعث تحریک و متورم شدن این کانال شده و در نتیجه عفونت گوش را به همراه داشته باشند.

مایع گوش



یکی دیگر از عوامل مختل کننده شیپور استاش، مایع گوش است. اگر شیپور استاش ملتهب شده و مسدود شود، مایع گوش در گوش میانی جمع می‌شود و زمینه مناسبی برای رشد باکتری و قارچ‌ها فراهم می‌شود. در این حالت علاوه بر عفونت، فرد دچار گرفتگی گوش و مشکلات شنوایی می‌شود. پزشک معالج، با دمیدن هوا در پرده گوش ارتعاش ایجاد می‌کند. اگر ارتعاش ایجاد شده در حد معمول نباشد، به معنی انباشته شدن مایع گوش خواهد بود.

لوزه‌ها


لوزه‌ها نیز می‌توانند مشکلاتی برای شیپور استاش فراهم کنند. برخی اوقات لوزه‌ها متورم می‌شوند و به شیپور استاش که رابط گوش میانی و گلو است، فشار وارد می‌کنند. فشار وارده باعث عفونت شده که در نهایت منجر به برداشتن لوزه‌ها خواهد شد.


داروهایی که برای کنترل عفونت خارجی تجویز میشود عبارت است از :

لامیژکس


  • ادمین سایت
۰۲
آذر

صدمات ورزشی یکی از اصلی ترین دلایل مانع شونده  برای اشخاصی است که به طور مرتب ورزش میکنند این صدمات گاه چندان مهم هستند که ورزشکار را برای ماه ها از ورزش جدا میکنند در این بخش به  ارزیابی برخی از این صدمات و شیوه های  درمان آنها می پردازیم
 
 
درمان کوفتگی,درمان کوفتگی دست,درمان کوفتگی در اثر ضربه,درمان کوفتگی بدن,درمان کوفتگی پا,درمان کوفتگی انگشت,درمان کوفتگی زانو,درمان کوفتگی شدید,درمان کوفتگی پاشنه پا,درمان کوفتگی استخوان,ورزش درمانی,درمان با ورزش
درمان کوفتگی
کوفتگی:
اثر برخورد ضربه مستقیم به بافت غیر استخوان و نرم یا بافت زیر جلدی باعث بروز آسیبی می شود که کوفتگی نام دارد (بافت نرم بدن عبارت از پوست رگهای خونی اعصاب ماهیچه ها وترها رباط ها غدد و آستر پوشش اعضاء است )
این بافت بین پوست و عضله قرار دارد در بافتهای زیر جلدی به دلیل نرمی بافت و به دنبال وارد شدن ضربه شدید به بافت زیر جلدی خونریزی در اثر پارگی عروق کوچک رخ می دهد که این عروق خونی کوچک در بافت چربی وجود دارند
ضربه های خیلی شدید می تواند باعث آسیب دیدگی بخش عضلانی در زیر پوست و بافت زیر جلدی بشوند این ضربه ها ممکن است سبب پارگی تارهای ماهیچه ها شوند که این حالت درد و تورم ناگهانی در اثر خونریزی در بین تارها ایجاد می شود
کوفتگی موجب خونریزی مویرگها کوچک پاره شده می شود که در این صورت خون به عضلات زیرین و سایر بافتها نفوذ میکند که خود باعث تورم می شود و تورم ممکن است سطحی یا عمقی باشد و بستگی به شدت ضربه دارد
 
علائم و نشانه های کوفتگی
۱- کبود شدن پوست و بافت های زیرین
۲- تورم موضعی سطحی و عمقی
۳- حساسیت محل آسیب دیده ولی هنگام حرکت درد اضافی وجود ندارد
۴- احساس سفتی وقتی فشار به محل آسیب دیده اعمال می شود
۵- تغییر رنگ پوست که با قرمزی شروع و به طرف کبودی و سیاه شدن پیشرفت میکند
۶- محدودیت حرکت با توجه به محل آسیب و میان صدمه
۷- خواب رفتگی و بی حسی موضعی به خصوص در دستها
۸- زخم یا پارگی پوست در محل کوفتگی به خصوص در زانو
 
عوامل ایجاد کوفتگی
۱- ضربات مستقیم
۲- افتادن بر روی بدن
۳- تصادفات
۴- فشار جسم سنگین
۵- خونریزی همزمان با آسیب بافت ماهیچه
۶- کمبود خون در عضلات (کم خونی موضعی)
۷- سوء تغذیه شامل کمبود ویتامین
۸- نداشتن محافظ کافی روی بدن
۹- سابقه بیماری خونی هموفیلی
۱۰- استفاده از داروهای ضد انعقاد یا آسپرین
۱۱- نداشتن آمادگی جسمانی کافی
 
روش هایی برای درمان کوفتگی
کشش عضلات عقب ران: در حال ایستاده و یا نشسته سعی کنید انگشتان پای خود را لمس کنید.
 
کشش ماهیچه چهار سر: یکی از پاهای خود را از زانو خم کنید و کف پا را در پشت نگه دارید، به آرامی زانوی خود را به سمت عقب بچرخانید.
 
کشش مورب: در حالت ایستاده پاها را به عرض شانه باز کنید، وزن خود را بر روی یکی از پاها بدهید و دستان خود را آزاد در دو طرف پاها قرار دهید. این حرکت را برای هر دو پا انجام دهید.
 
کشش بازو: یکی از دست ها را بر بالای سر خود ببرید، آنرا از آرنج خم کنید و با دست دیگر آرنج دست خم شده را گرفته و انرا به سمت عقب بکشید.
 
کشش ساق پا: یک سکو و یا یک پله پیدا کنید و پای خود را بر روی آن قرار دهید، به طوریکه قسمت پشتی کف پا آزاد باشد و سپس به آرامی وزن خود را بر روی همان پا بدهید و زانوی خود را کمی خم کنید تا احساس فشار محسوسی در در قسمت ساق پای خود بکنید.
 
کشش کمر: بر روی زمین زانو بزنید و بازوهای خود را تا آنجا که ممکن است به سمت جلو باز کنید. در حین انجام این کار کمر خود را بچرخانید تا تمام فشاری که بر روی عضلات آن وارد آمده از بین برود
برای درمان کوفتگی  و درد های عضلانی این دارو ها توصیه می شوند :
مارینتول، ایزوترتینوئین، آسیترتین، استراتادرم، آلفا ،
رژودرم ،اداپالن، اکبر 1، ویتامین آ+د، کلسی پوتریول،
پاراآمینوبنزوییک، اسید پیمکرولیموس ،مارینتول، سیلورسولفادیازین


  • ادمین سایت